çocukken balkondan aşağı değişik nesneler atmak

balkonlarımızın yan yana denilebilecek mesafede olan arkadaşımla* hem ön hem de arka balkonda faaliyet içinde olduğumuz eylemlerdir. arka balkonlar apartman boşluğuna bakardı. orda yaz geleri cırcır böceklerinin eşliğinde sohbet ederdik. gündüzleri gözümüz görür vaziyetteyken ise gizli çalışmalar yürütürdük anarşist edasıyla. kağıtları küçük parçalara böler konfeti gibi aşağı salardık, aynı zamanda kömürlük olan en alt katta gördüğümüz sıçan*a tükürük sallardık. birbirimize oyuncaklarımızı fırlatırdık. ön balkondan ise bilimum taş, toprak, mandal bunları atardık. bi keresinde malum arkadaşım boş mısır koçanı atmıştı, gözlüklü bi teyzeye denk gelmişti. yamuk gözlükleriyle yukarı bize bakmıştı.
(bkz: kaç kaç geliyor)
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
(bkz: o kendini biliyor)