sözlük yazarlarının itirafları

kpss'de uyudum ve yine süreyi yetiştiremedim. yalama yaptı sanırım. annem ara sıra beni evden kovar. ciddi değildir ama ben o an kaçıp gitmek isterim, o anlar 4 yaşındaki çocuk gibi olurum ama hep ertesi günü barışır, hiç bir şey olmamış gibi yaşarız. ama ben içimde kırılganlığı taşırım.anneler belki de çocuklarını çingenelerden almalıymış. 1 buçuk aydır suni hayatta gibiyim. sanırım burada yaşamıyorum. uyuyorum. geleceği düşünemiyorum, anı da. geçmiş de sanki uzak bir yerlerde ve yabancı bana. bugün 'mr nobody' filmini izledim. hayat gerçekten bazen aynen öyle. ne seçim yaparsan yap, sanki ötekini de yaşasan farketmez pek bir şey gibi. trene koşan çocuk gibiyim. geri dönemem, ileri gidersem de gerimde kalanı bırakamam, en iyisi yan yola sapmak. sanırım ben bunu hep yapıyorum. bu kaçmak mı? bilmem, belki de bu da bir seçim. 1 ay sonra aynı yerde olmayı istemem, hiç istemem ama kalkıp gitmek öyle uzak geliyor ki. sanki hücrelerim uyuyor.