kitap alıntıları

"Benim suçum bu, diye ağlıyordu ki haklıydı da, kimse bunu inkar edemezdi ama doğru olan ve genç kızı teselli edebilecek bir şey vardı ki o da şuydu; Her hareketimizden önce bütün sonuçlarını tahmin etmeye çalışsak, bunları ciddi olarak düşünsek, önce kesin sonuçları, sonra olası sonuçları,sonra rastlantısal sonuçları, daha sonra da hayali sonuçları düşünmeye kalksak, kımıldayamayız bile, tek bir adım atamayız."

Dün şu cümleleri okurken derin bir nefes aldım nedensizce, pişmanlığın ve geçmişte yaşanan şeyler için bu kadar acı çekmek manasız. Birinin bunu her seferinde hatırlatması lazım.

Edit: "körlük" kitabından alıntı.