bugün

ilkokuldan akılda kalanlar

Almanyada dogmama ragmen, ailemin okulda ögrenir mantigi yüzünden ilk okula basladigimda nerdeyse hic almanca bilmiyordum.
Sadece okulda almanca konustugum icin de cok yavas ögrenmistim. 3. veya 4. siniftayim, söylenenlerin cogunu artik anlayabilsem de hala zorluk cekiyordum Ve bu durum tabiki derslerime de yansiyordu. Ama Matematik dersinde en azindan sinavlardan hep cok Iyi notlar aliyordum, orda dil ikinci planda oldugu icin tabi.
Sinif ögretmenimiz sert bir adamdi Ve bana öyle geliyordu ki, yabancilara karsi önyargiliydi. Her Neyse bir gün matematik disinda suanda hangisi oldugunu hatirlamadigim bir derste sinav yapti ve ardindan bütün sinifa kizmaya basladi. Beni göstererek almancasi kit bir ögrenci nasil aranizda en Iyi notu aliyor diye.
Isin ilginc yani beni hic takdir etme ihtiyaci duymadi, daha cok digerlerinin basarisizligina kizgindi. Mesele herkesin kötü Not almis olmasi degildi, ki zaten kötü de degildi notlari, mesele benim onlardan Iyi bir Not almis olmamdi.
O an sevincini kursagimda birakmisti gavat.