bugün

güzellik takıntısı

böyle ifade ediliyor sanırım sözlük. küçükken saçlarım öyle kısaydı ki, bir kız çocuğu için bu nasıl bir kabus haline gelir?

arkadaş bile edinemezdim, oyunlarda dalga geçilen, dışlanan kız çocuğuydum sanırım.

büyüdükçe insan sahiden değişiyor, küçükken beni dışlayan o kızlardan da dikkat çekici olduğumu düşünüyorum, sebebi ise güzellik değil, poz olsun davranış olsun iticiler.

ama bu sorunu bitirmiyor, ideal kilomda bile olsam daha güzel bir vucut, daha güzel saçlar, daha kusursuz bir yüz, bilemiyorum, insanları bununla yargılamama sebebim benim daha bir çocukken bununla fazlaca yargılanmamdı sanırım.

ama bu takıntı insanı içten içe yiyen bir şey.