bugün

telefon bağımlılığı

Sürekli telefonuyla ilgilenen insanlara bizzat kendim kızardım. Artık yavaş yavaş hak vermeye başladım. Niye diye sorarsanız bir ortama giriyorsun ya da toplu bir yer diyelim. Telefonuyla olan kişiye dikkat edin bi düşünün hiç bir vukuat yaşamıyor kafası en rahat o ortamdan ayrılan insan o kardeşim. ister hak verin ister vermeyin. Ben bunu anladım. insanlarla birlikte olmak bir o kadar insanı yoruyor içe çekiyor. Telefonu bazen dışarı çıkarken yanıma almam (bağlı kalmamak için). Bu akşam da farkına vardım bin pişman oldum almadığıma. Kim kimi küçük düşürebilir o soruları düşünüyor dibe çekmeye laf dalaşına. Telefonum olsa çıkarır keyfime bakarım söylenenleri de en azından duymak istediklerimi duyar geçerdim. Çoğu zaman çoğumuzun kurtarıcısı sığındığı bir duvar telefonumuz.

Telefona baktığımız için sohbet etmiyoruz değil, o sohbeti etmek istemediğimiz için telefona Bakıyoruz çoğu zaman.