bugün

Özellikle ergenlerde olan bir hastalık türüdür . Sevgilisi olanlar yada içine kapanık , konuşmaya cesareti olmayan insanlarda görülür .
(bkz: Uludağ sözlük mobil)
hic bir zaman olmadigim, olmayacagim, olanlari da anlamayamadigim seydir.
tam bir hastalık açık ve net.
edit: eveet bu entry'mi de telefondan girdim ehehe.
Sevgilinin uzakta olmasinin sebep actigi durumdur tuvalete bile telefonle gider telefona bagimli sekilde yasarsiniz bagimlilik basladiysa iliski bitse bile telefona baglilik devam edecektir. Blackberry ve iphone kullanicilarinda bu duruma yatkinlik gorulur.
Bu konu hakkında bir tespitim var.

Ben de kendimi telefon bağımlısı olarak tahmin ediyordum, günün yaklaşık 5-6 saatinde telefon elimden düşmez. 2haftadır bunu deniyorum ve gerçekten olumlu bir sonuç aldım. Telefon bağımlılığı değil bu resmen el alışkanlığı. Cebimde her zaman bir kalem bulunduruyorum. Telefonu elime alacak boşluğu bulduğumda telefonu değil de kalemi alıyorum elime. Kalemle oynarken zaman geçiyor, o beni beni meşgul ediyor. Kalemi düşürmeden farklı hareketler deneyerek de telefonu insan hiç aramıyor. Günde 1 saat falan kullanıyosun artık. Güzel bir olay yani. *
(bkz: teknolojikolik daha doğrusu)
Yalnız yaşayan kişinin ölümle ilgili korkusundan ileri gelir. Diyelim banyoda ayağınız kaydı dustunuz ve kanamaniz var.911 i aramakta gecikirseniz darbe nedeniyle önce bilinciniz yavaş yavaş kapanacak sonra da kanamadan oleceksiniz. Telefona bağımlı olmak böyle de bir şey.
kafayı öne eğerek başlar ve saatlerce devam eder. sanki utanılacak bir işe karışmış meymenetsiz bir eşgal ile oturulur. ne bir muhabbet ne bir tepki hiçbir hayat belirtisi olmayan karakterler yaratır. boku çıkana kadar ekrana tık tık tık. hani geçen yüzyıldan birini getirip şu telefon manyaklığını gösterseniz "nabıyo lan bu beynini dikdiklerim" diye bir tepki vereceğinden 100 gram şüphem yok. artık salt aklın eleştirisi bitti, salt akıllı telefonun eleştirisi başladı. kafayı kaldırıp tavana bakarsan o da.
Akıllı telefonlarla birlikte hayatımızı bilfiil işgal etmiş olan bağımlılıktır. Fakat olay bağımlılık olunca telefon geçici bir araç olmaktan öteye gitmiyor. Eskiden de toplu taşıma araçlarında gazetelerine gömülen insanlar bu şekil eleştirilirdi şimdiyse telefon ileride ne olacak kimbilir. Teknolojiyle birlikte asosyalleşme derdine düşmüş türümüzün bunu dışa vurumu şekli sadece, asıl hastalık daha derinde ve kaçınılmaz yani kanser gibi. Aslında ileride torunuma şifremi vereyim en iyisi o ben öldükten sonra editlesin başlığı şimdilerde insanlar şuna bağımlı falan diye. Nesilden nesile böyle sevgilerle.
"iyi hatırlattınız yahu nerede o telefonlar" diyerek hiç bir bağımlılığım olmadığını çalıştığım konudur.
psikopatik bir bağımlılıktır. malesef dünya bu sorunla boğuşmaktadır. bu bağımlılık insanları sosyal hayattan alıkoymaktadır. doğa gibi zevklerden mahrum kalmaktasınız. terkedilmesi gereken bağımlılıktır.
Yeni bir hastalık türü.
(bkz: cep telefonlarında kontörlü dönem) bu dönemde öyle bir şey olamaz
Her 10 dakikada bakmazsam rahat edemiyorum.
Sürekli telefonuyla ilgilenen insanlara bizzat kendim kızardım. Artık yavaş yavaş hak vermeye başladım. Niye diye sorarsanız bir ortama giriyorsun ya da toplu bir yer diyelim. Telefonuyla olan kişiye dikkat edin bi düşünün hiç bir vukuat yaşamıyor kafası en rahat o ortamdan ayrılan insan o kardeşim. ister hak verin ister vermeyin. Ben bunu anladım. insanlarla birlikte olmak bir o kadar insanı yoruyor içe çekiyor. Telefonu bazen dışarı çıkarken yanıma almam (bağlı kalmamak için). Bu akşam da farkına vardım bin pişman oldum almadığıma. Kim kimi küçük düşürebilir o soruları düşünüyor dibe çekmeye laf dalaşına. Telefonum olsa çıkarır keyfime bakarım söylenenleri de en azından duymak istediklerimi duyar geçerdim. Çoğu zaman çoğumuzun kurtarıcısı sığındığı bir duvar telefonumuz.

Telefona baktığımız için sohbet etmiyoruz değil, o sohbeti etmek istemediğimiz için telefona Bakıyoruz çoğu zaman.
görsel
Çok kötüdür.
akabinde şarj bağımlılığı.
Konuşacak birini bulamazsan al telefonunu dök buraya içini.
Başka napacak ki insanlar? Telefonda her şey var. Bilgisayar fonksiyonu da görüyor kısmen.
görsel
sosyalleşmeye çalışırken asosyal olduğumuzun kanıtıdır.
telefonunuzdaki mevcut uygulama sayısıyla doğru orantılı bağımlılıktır.
bizzat bendeki tek uygulama internet ve whatsapp. o an ne yaptığımın kitlelerce duyulmasını sağlayan bir sosyal medya hesabına da sahip değilim, zira eksikliğini de hissetmedim hiçbir zaman.
yalnız internet bağımlılığı daha farklı bir olgu tabi, ama ne de olsa birbirleriyle iç içe.
görsel
Bu şekilde kurtulmak mümkün. Evet.
bokum gibi bir şeydir.