bugün

denizbank

memleketimin en dandik bankasıdır.

öyle ki; üçtür beni adem bey diye aramaktalar (hatta aratmaktalar "tenkyü for kaling" kisvesiyle) her defasında ben o değilim çıkarın listeden diyorum, her defasında tamam efendim aldım kaydınızı demelerine rağmen... itiraf etmeliyim iki kere söylemeden anlamayan bankaya üçüncüsünde epey sinirlendim, illaha küfür mü etmeliyim size dedim, şöyle ana avrat ağız dolusu! "biyrun" bankamıza diyor bir de arlanmazlar...
arkadaşım sende benim hesabım yok! ben neden geleyim sana listeden ismimi sildirmeye değil mi...

bizzat yaşadığım örnekten de anlaşıldığı üzre bırakın daha dandiğini, daha ahmak çalışanların bulunduğu banka bile bulmak zordur bu memlekette. sanırsın bilal oğlan'ın bankası.