sözlük yazarlarının itirafları

uzayan bıyıklarımı kemirmekten kendimi alamıyorum. dişimle birii yakalayıp, çeşitli mimik hareketleriyle yüzümü oynatıyorum. ta ki o tek tel kopana kadar. bu sırada canım yanıyor, ama kendimi hakim oluyorum. dayanabilirim, hadi aslanım yapabilirsin diye kendimi gazlıyorum. kopuyor. pfhu diye üfleyip, yeni bir bıyıga geçiyorum. bu böyle olmayacak, birazdan keseceğim hepsini tek pıçaklı permatigin ucundaki plastik parçayı kırarak.

edit: dalından ayçiçeği olsaydı keşke şuan bıyıklarımın yerine. yumuşacık çekirdeklerine bayılıyorum ayçiçeği.