8 eylül 2012 red hot chili peppers konseri

Sevgili pozitif live ekibinin 'bir konser alani nasil tertiplenmez, alani nasil kullanirsak herkes per perisan olur' konulu dersin uygulamali egitiminde bizlere yardim ettikleri konserdir.

Benim konser bileti K2 dendi. Yani ucuzcu tayfadandim. K2 girisinde bir arkadasi gordum. Kendisi ucretsiz girebilmis icerdeki organizasyondan bir tanidigi vasitasiyla. Yanimiza o cocuk geldi. Tanistik, gelin sizi kategoru 1'e alayim dedi. Taktim bilekligi, dustum peslerine. K1'e kadar o kadar cok yuruduk ki, K2'nin Buyuk ekrani gormus olma ihtimalini bile dusunmuyorum. K1'de sahneye yakin olayim biraz dusuncesiyle tam sahne hizasinda, beklemeye asladim. Athena cikti caldi bir guzel. Ama sorun var; sahne gorunmuyor. Hadi ben 1.5 metrelik bir adamim. Beni gec. Yanimda duran normal insan uzunlugundaki insan da sahneyi goremediginden sikayetci oldu durdu.

Burada pozitif live ekibinin bir is bilmezligi daha goruluyor. O da 'sahneyi az daha asagi kuralim ki K1 bile goremesin' konulu dersine denk geliyor. Athena'dan sonra, rhcp'den once oyle gereksiz bir bosluk oldu ki kufur kiyamet bin parca. O arada ben de yanimdaki birkac kisi gibi alandan bunalip cikmaya calistim. Bulundugum yerden K2 ile K1!i ayiran alana gelmem 20 dakikaya yakin surdu. Yurumeye izin vermeyenler, yere oturup uzerine takildiklarimiz, giciklik olsun diye yolu kapatanlar (bunlar cok net sekilde mama çocuğudur) filan derken K1-K2 ayrim kapisina kadar geriledim. Cunku oraya kadar tiklim tiklimdi alan. Icerde sadece kola, soda, alkolsuz bira gibi gereksiz kombinasyonlari satan coca cola standina gidip kolami aldigimda ilk sarkiyla basladi konser. Buyuk ekran olmasa yalan olacakmis gercekten bir seyler gormek.

Bir sure ayilip bayilanlari yanimdan geciren insanlari seyrettim. Mavi cadirinda takildim derken ben gidiyorum aga diyip santralistanbul'un tunel tarafindaki cikisina dogru yoneldim. Burasi da gold ve premium alanlarina yakin bir yer oluyor. Onlarin yanlarindan gecip motoru bagladigim yere gidecekken beni K1'e alan arkadasi gordum. Kolundaki bilekligi cikardi, git istedigin yerden izle dedi. En one git, sahnenin kenarina otur istersen dedi. Daha konser yaridayken ve ben alandan ayrilmayi dusunuyorken ne de guzel oldu. Sakin insanlarin arasinda, itilme-kakilma tehlikesi olmadan mis gibi izledim konseri.

Bu kalabaligin cikista cok buyuk sorun olusturacagini dusunerek erkenden yol alayim dedim, by the way'den sonra bana musade cekip ayrildim alandan. Cikisa yaklastigimda gordum ki pek cok kisi cikmaya baslamis konserden. Ama nah cikarsin guzel kardesim. O santralistanbul'un yolu ne hale gelmis anlatamam. uc seritlik yol kenara birakan araclar, taksim'e dolmus diyen korsanlar, servsler, kofte arabalari sebebiyle tek serite inmis. Birak konserden cikanlari. Hadi onlar zindik. halk otobusunde eve gitmeye calisan ters istikametteki eyup halkinin bakislarini gorunce kosarak uzaklastim oradan. Herifler trafikte kim bilir ne kadar bekliyorlardi.

Atladim motora, iki sol, bir sag, iki tunel derken 15 dakikada tingir mingir geldim evime.

O bileklik olayi olmasaydi ve ben en onden izleyemeseydim konseri, 'bok gibi gecmis konser' filan diyecektim. Ama simdi hak yemek olmaz. Kismen iyiydi.

--

Adamlar muthisler. Nefis konser verdiler. Ama biz nefis bir konser dinleyemedik. Pozitif live sayesinda bol rahmet okumakla gecti gece.