ceyhun yılmaz

bir sabah hıçkırıkla uyansan.
pencerelere koşup güneşi arasan.
umudun kenarını kemire kemire .
akşamı alsan odana.
beni ne kadar seversin kim bilir…
sonbahar olsan, bütün kış sana ısınsam.
yağmur düştüğünde pencereme.
geldiğini anlayıp koşa koşa.
kısa kollu yüreğimle yollara koşsam.
döktüğün yaprakların kuruluğuna aldırmadan.
avuçlarıma alıp yüzüme sürsem.
gözyaşlarımla yaprakların ıslansa.
bu sonbahar gelsen
gelsen de artık ağlamasam…

ceyhun yılmaz