bugün

alevi

bazen, bazi konularda ki, bazi yorumlari görünce; cocukla cocuk olma diyorum kendi kendime. birak konusup dursunlar, ciddiye alma, sinirlenme, cahilliklerine ver. ama sonra ayni ben diyor ki yine bana; cocuk da cocuklugunu bilsin o zaman. tamam yine hic bilmedigi, arastirmadigi, ögrenmek bile istemedigi konular hakkinda atip tutsun ama, haddini de bilsin bir zahmet, asla saygisizlik yapmasin.

mum söndü, kizilbas, kafir, katli vacip, namusu helal, yemegi haram, vs, vs, vs...

tüm bu sifatlari yillardir üzerinde tasimasina ragmen, haklarinda yapilan onlarca kötüleme kampanyasina ragmen, agza alinmayacak küfürlere ragmen, kerbela'ya, sivas'a, corum'a, maras'a ragmen, sirf insana verdikleri deger yüzünden, agzini acip tek laf etmeyen insanlardir aleviler.

kadin-erkek beraber yaptiklari ibadetleri ile, o ibadetleri sirasinda cinsel kimliklerinden bütünüyle siyrilip, sadece insan, sadece 'can' olmalari ile, saz-söz-semah üclemesi ile, deyisleri, türküleri, düvaz imamlari ile, allah-muhammed-ali dualari ile, apayri bir yol, apayri bir kültür alevilik.
akli sürekli donunda gezen ve kadinlari sadece günah sembolü olarak gören sözde sünnilerin asla anlayamayacagi bir kültür.

elin namusuyla, sapikligiyla ugrasmayi birakip, kendi inancimizin ne kadar icten, ne kadar saf oldugunu sorgulamayi ögrenebilsek keske. ama cok zor bir sey bu anladigim kadariyla; üstteki mesajlardan sonra hele, iyice emin oldum imkansiz oldugundan hatta.