bugün

heyecanın doruklarda, ağzın kulaklarda, aklın beş karış havada olduğu gündür.
dünya bir gündür, o da bugündür.
su gelir güldür güldür.
rahat olunması gereken gündür. ama öyle ziki daşağı salın demiyorum. herkesi süzün şöyle bir. köşelerine çekilen mafya babaları gibi değil.
merak etmeyin kafa dengi arkadaşlar bulacaksınız. ilk günden lobicilik olaylarına girmeyin. çok küfür ederim sonra. rahat olun yani. bol şanslar!
sağlam kot giyilen, saçın sağlam şekillendirildiği gündür.
Kazandığınız üniversite binasının karşısında bir durun derin bir nefes alın kendinizi tebrik edip binaya öyle giriş yapın.
gidilmemesi gereklindir.

olm mal mısınız lan, nabıcan ilk gün gidip. 1 hafta sonra gelin, hadi yavrucuğum.
Lise arkadaşlarımı aslında ne kadar çok özlediğimi fark ettiğim gündü.

neyse ki zamanla alışılıyor.ama şu hiç değişmedi.
çünkü onlar benim kardeşlerimdi,üniversitedekiler ise çok yakın arkadaşlarım.
puan muhabbetiyle geçer.

aslında ilk 1 yıl böyle geçer. hatta bazı amcıklar abartıp bu muhabbeti 3 yıl sürdürür.

ulan son sınıf oldum hala gelmiş diyor ki şu kadar puan daha alsam şurda olacaktım.
geçmişe duyulan özlemin arttığı nerdeyim lan ben bu kızlar ne demenin ortaya çıktığı hocalara karşı anlamsız bakışların olduğu ve ortam kurma çabalarının doruklarda olduğu günlerdir.
ilk gün tanışılanlarla bir hafta on günün geçirildiği ama sonrasında yavaş yavaş kafa denkleri denk geldikçe ilk günkülerden uzaklaşıldığı için sonraları iyi anılmayan gün.

(bkz: yazar burada tespit sıçmış)
hoca alacağınız defterleri yazdırır, ayağa kalkıp tanışırsınız,anne-baba meslekleri söylenir, ikinci teneffüs beslenmedir.
11 yaşından 19 yaşına kadar ilk defa, hem de onca saçma bakışlı insanın gözü önünde başındaki örtüyü çıkarmanın ne demek olduğunu anlamak. rüzgarın ilk defa saçlarına teması ve onlarla eşit olduğunu hissetmek. benim için üniversitenin ilk günü buydu. ve ondan sonraki günler de buydu.
*ilk dakikadan dersle büyük bir hayal kırıklığı olabilir.

ayrıca ilk gün kızlarla tanışırken;

t*:merhaba ben merve *
kız: ben de.
*
Hava çok sıcak olur genelde. Çeşitli bölümlerden en az 50 kişiyle tanışırsın ancak sonrasında sadece birkaç tanesinin ismini hatırlarsın.
son 2-3 yıldır sözlükte yazan liselileri ifşa eden tecrübelerdir. tabii bu arada keyifli anlardır; tadını çıkarın gençler.
kimseyle tanışamamktır.
ikinci günüde böyledir.
üçüncü günü ise devrim niteliğindedir kimseyle ben tanışmadım.
haftalardır böyle. neyse ki arada tatiller var.

yıllar sonra: böyle de bitti.
heyecanını içimde hissettiğim gün. 15- 20 gün kaldı. hazırlık lise 5 gibiydi bakalım bölümde nasıl olacak.
Kabus.
Binlerce yabancı ve soğuk insan. *

Ama ölümcül bir şey de değil tekrar yaşamak istemem o ayrı...
(bkz: geç kalmazsam ölürum hastalığı)
Canta goturuyo muyduk o gun cidden.
ders programı belli olmadığı için belirsizdir. ulan sabahın köründe dikilesim var kapıya.
siz güvenliğe öğrenci belgenizi göstermek için uğraşırken üst sınıflar "abi naaptın yea" deyip geçer gider yanınızdan işte o an çömlük içinize oturur.
Ilk okulda daha okul kitaplari belese vermedigi zaman aldik disardan kitaplari doldurduk cantaya ama hepsini daha ilk gun o korpe vucutla o cantayi evden okula tasidim. Aksam eve vin diesel koluyla dondum.
Lise arkadaşlarımı özledim lan ben deyip buzdolabı gibi durmuştum...
Kalbin heyecandan küt küt attığı gündür. Ayrıca bu günde tanışılan kişilerle ilerleyen senelerde ilk tanışılan sıcaklığı asla yakalayamazsınız.
direk etrafında ilişkiye girecek kız bulma hevesinin yaşandıgı gün.
Büyük bir heyecanla beklediğim gün. Bakalım nasıl geçecek.