öğle arasında tek başına yemek yemek

acınılası hale düşmekle eş değer bir durumun dile getiriliş biçimidir.

çevreye baktığınızda size yalnız olduğunuz hissi verebilecek bir durumdur şu ay içinde.

kafayı dinlemek için birebir eylem olmakla beraber bazen sizi çok yalnız hissettirir.

bir nevi cool baba sendromudur ki genelde tam tersi zorundalık vardır.

eğer bir iki öğle yemeğinde böyle olduysa telaşlanılmaması ancak hep böyle oluyorsa sebeplerinin araştırılması gerekir.

Ekseri yemek saatleri içerisinde, tek başıma girdiğin bi lokantada neyin, bir kişinin masayı işgal etmesinin önüne geçmek için ilgili kişinin, seninle aynı kaderi paylaşanların yanına yönlendirmeye çalışmasına 'tamam olabilir niye olmasın ki'' gibi bi tutumu ancak ve ancak, o, yanlarına yönlendirildiklerimin arasında kızları da gördüğümde doğru bulabilirim. Gayrı yatıya gelmedim diye çıkışır, s.kime göre oturacak yer bakınır, birden fazla beraberce yemek yemeği planlayanların pek de tercih etmiyeceği yer olması muhtemel olan kapı ağzına yakın masaya veya tuvalete en yakın masaya yada benden önce tek başlarına gelmiş birbirlerinden gözlerini kaçırak neredeyse ana yönlere bakarak tıkınanlara doğru yol alır 'o kadar boş masa var, hadi biz ağzımı açamadık, bi mal gibi geldik oturduk buraya ama sen, sen öyle misin adeta freedom hesabı bi rüzgar estirerek başkaldırdın buna rağmen o kadar tırtmışsın ki yine de buraya doğru yöneldin tüu kalıbına sıçiim bakışları' ararım ama millet baya acıkmış, yemekten başka bişi gözleri görmez olmuş ya lan!

okul kantininde, sadece aynı masada oturmak dışında aynılıkları olmayan, sadece o masada oturup, ya yemeğini yiyen ya da etrafa bakınan ve aralarında bir konuşma da geçmeyenlerin yanında oturmaktansa, yemeğini tek başına yemeyi tercih edenlerin yapacağı iştir.

büyük kapışmayı kaşıkla karşılamaktır.

yalnızlık ve dışlanmışlığın son evresidir. eğer davet edilmiyorsanız, normal zamanlarda sizin de onları dışlamanız gerekir. bu daha fazla yalnız kalacağınız anlamına gelse bile.

sadece yemekle baş başa kalmaktır.

evet, yemek size eşlik eder. yalnız değilsiniz. biraz iyimser olmak lazım. *
hem daha bir çok artısı vardır, mesela sadece yemeğe odaklanıp tadını tam alabilir insan.
muhabbet ede ede yemek yerken yemek soğuyabilir, sıcak sıcak yenebilir tek başınayken.

çok polyanna olmaya da gerek yok tabi, sürekli tek olarak takılma durumu söz konusu ise bir yerlerde sorun vardır.
belki sende, belki insanlarda...

sahte gülüşlerin kol gezdiği, stabilize dostlukların cirit attığı bir dünyada tek kalmaktan daha doğal ne olabilir ki?
yaşanmışlıklarına sığın ey yalnız dost!

boşver, bugün de bir başına kal.

iğrenç bir şeydir. bir kere bu ne kalabalık insan bir yer ayırır dedim aldım yemeğimi çıktım gittim baya sinirlendim sonra bir baktım arkadaşlarımda peşimden gelmiş. aferin çocuklar.

eğer bu bir tercihse oldukça güzeldir, yalnız kalmak bazen iyi gelir, ama zorunluluksa sıkıntı var demektir.

an itibarıyle evde yaptığımdır, tercihse keyif mecburiyetse bunalım sebebidir.

6 kişi kantine toplaşıyoruz, tek iyidir.

kafa dinlemek ve öğleden sonrası için dolum yapmak açısından en güzelidir, bunun yerine 7-8 tane iş arkadaşı ile bir lokantaya gidip, 1 saat boyunca gene iş yerindeki olaylardan bahseden insanları dinlemek mi, kalsın...

öğle tatilinden yarım saat önce yemek sepetinden ver siparişini, yemeğini ye, internette gez, müziğini dinle, film ya da dizi izle, kitabını dergini oku veya tuvalete git ofise yeni gelen mini etekli sarışını düşünerek otuzbirini çek, mis...

Benim durumumdur. Dostlar yanımda biri varken yemek yiyemem de.

Asosyal ve toplum dışına itilmiş bazı armutların yaşadığı zulüm. müminler.

(bkz: asosyal)

iş arkadaşlarımın hepsinin yobaz olması nedeniyle hiçbiriyle anlaşamadığım için başıma gelen hadise.

Gördüğümde üzülüp yanlarına oturasım geliyor sapık sanarlar diye oturmuyorum.

kafa dengi yoksa şöyle tatlı tatlı hem yiyip hem sohbet edeceğin biri yoksa en iyisidir tek olmak.

öğle arasında tek başıma yemek yerken başlığı gördüm.