yazarların yaşadığı paranormal olaylar

ay sonu idi. maaş gününe çok az kalmıştı.

cebimde beş kuruş paranormal olarak yoktu.
*

1- eski evin tüm şehri yukardan gören balkonunda sigara içerken karşı tepenin altında duran evlerin hizasında siyah dumana benzer buluta benzer bi' şey gördüm. bi süre takip ettim şeffaftı yani arkası görülüyordu. önce duman sandım ama uzun süre dağılmayıp şeklini koruyarak hareket etti. bi süre sonrada aniden hiç dağılma olmadan pat diye kayboldu.

2- yaklaşık 2 hafta önce sabaha karşı yine balkondayken bir anda müthiş bir ışıma hissettim. tıpkı hemen gözünüzün dibinde çok çok kuvvetli bir flaş patlamış gibi. bir anda gece beyaz diğer bütün her şey siyaha döndü. 20 yaşındayım hayatımda o günkü kadar irkildiğimi hatırlamıyorum.

3- yine balkondaydım. her zaman evin önünden tek tük geçen martılar o gün bir anda karşıdan sürü halinde gelip tam bizim balkonun seviyesinde benimle aynı hizada dönmeye başladılar. 50'yi aşkındı sanıyorum. çığlıklar atarak dakikalarca döndüler. o gece uyuduğumda bugün bile aklımda tazeliğini koruyan ve beni çok fazla etkileyen bir rüya gördüm. hayatta olduğumu unutturan kısa anlardı.

4- balkona çıktığımda şaka şaka balkon yok artık ne zaman balkona çıksam başıma bi şey geliyo arkadaş. duvar ördürüp kapattıracam ikisini de.

kaybolan eşyaların annelerden korktuğuna inanıyorum ağa ben. daha demin baktım buraya yoktu, annem geldi aynı yerde buldu.

Gecenin bir yarısı Mutfaktan gelen '' pat '' diye bir ses, yavaşça tırsarak mutfağa gitmem, ve siktiğim pet şişesini çöpe atmam.
Arkadaş pet şişeyi sıkarak bırakınca, tekrar eski haline dönmeye çalışıyormuş, bu esnada acayip sesler çıkabiliyor tabi. Çok paranormal bir olaydı, asla unutmayacağım.

Küçükken kiremit parçası ile yere çizdiğim şeklin aynısını, bir kaç dakika sonra gökyüzünde gösteri yapan jet çizmişti. Baya şaşırmıştık. *

Çöpe attığım kalemi kalemlikte görmüş olmam. Sonra yeniden çöpe atıp yeniden kalemlikte görmüş olmam.

Neyse ki annem fazla dayanamadı da “bu kalem yazıyor neden atıp duruyorsun” dedi aklımı kaybetmekten son an da kurtuldum.

Birtakım olaylar.

bir süredir adana'dayım.

rüyamda gördüğüm kareli gömlekli amcayı sonraki gün gerçek hayatta görmem. hem de kareli bir gömlekle.

arkadaşımın biz de kaldığı bir akşamdı. sohbet edilmiş, keyifler yerinde baya geç saate kadar oturulmuştu. uyumaya karar verildikten sonra arkadaş kalkar ve ışığı kapatır. yerine oturur ve ışık kendiliğinden tekrar açılır. bütün gece korkudan sarılarak uyunur. *

az önce mutfaktan biri bana bakıyor gibi gördüm, simsiyah birşeydi.
şaka lan tırsmayın ama evde tekim şimdi ben tırstım, neyse.

içinde para gectiği için biz yaşamayadık.

Çok küçüktük mahallede top oynuyoduk eski kullanılmayan bir kümes vardı. Top kümesin arkasına kaçmıştı. Arkadaşım emir de topu almaya gitmişti. Arkaya gitmesi ile gelmesi bir oldu. Ağlıyordu bir yandanda kekemeliyordu. Ben söyle kafamı uzatman ile arkada böyle saniyelik bir şey gördüm hemen kayboldu. Aynı hacıbumbalaya benziyordu havada bağdaş kurmuş.
Not: ulan arkadaşımın ağlaması gitsin diye taşla yıkmıştık o kümesi çocukluk ne güzel, ne temiz idi.

sabahleyin :
+ cinmi ne cini ya salla.
gece yatarken :
bismillahirrahmanirrahim yarabbiim koru beni..

lise 1 de matematikten 100 almıştım.hem de kopyasız.ilk yılın verdiği çömezlik işte.mal gibi çalışmıştım.

gece yatarken karşında üst üste katlanmış şekilde bulunan kıyafetlerin insan silüeti oluşturması.