bugün

veya buna mahkum edilmek.
ayy hadi inşallah.
insanlardan darbe yemekten yorulmuş biri için huzur vaat eden güzel düzen biçimi. Kimseyi de aramıyorsunuz, aileniz yetiyor. Gerek yok insanlara.
uzun zaman dert ettiğim bir şey değildi ama yaş belli bir noktaya geldiğinden midir nedir bilmiyorum, artık akşamları acayip bir hüzün basmaya başladı bana.
Başlığı görünce sigara geldi aklıma.
bir yaşa kadar konforlu hissettirirken özellikle 30 yaşını geçince pek de matah bir şey olmamaya başlıyor.
Bu kalabalık, gürültü, şamata, kas, fitlik dünyasında huzur bulmayı sağlayan durum.
her ne kadar yalnız olmayı sevsem bile tamamen yalnız yaşamak istemezdim açıkçası, en azından 3-4 arkadaşıma yakın yaşasam daha makul olurdu.
Tek hayalimdi. Yalnız ve kedimle birlikte. Ara sıra uzaklardan kocam gelecekti falan filan onu da beceremedim.