bugün

dream theater'ın systematic chaos albümünün 4. şarkısı. tek kelimeyle harika..

sözlerini de yazayım tam olsun

no one dared to
speak of the terrible danger
the hideous ancient warnings
forged in the void of night
he is risen up out of the blackness chaos
the last of the prophets sinister
a sickening monstrous sight

through the stifling heat
underneath the pale green moon
i burned with a thirst
to seek things not yet seen
climbing endless stairs
leading to the choking room
eager to explore
his most shocking mysteries

drifting beyond all time
out of a churning sky
drawn to the beckoning light
of the dark eternal night

black forces
rage in the vortex
fighting
waves of destruction
swallowing
the echo of the universe

i am the last
born of the blood of the pharaohs
the ultimate god of a rotting creation
sent to unleash this curse

restless crowds draw near
nameless hooded forms appear
amidst fallen ruins
grotesque creatures battle
shadowed on a screen
yellow evil faces leer
vacant monuments
corpses of dead worlds left behind

drifting beyond all time
out of a churning sky
drawn to the beckoning light
of the dark eternal night

trapped in a hellish dream
spinning past worlds unseen
and frightfully vanishing
into the dark eternal night

drifting beyond all time
out of a churning sky
drawn to the beckoning light
of the dark eternal night

trapped in a hellish dream
spinning past worlds unseen
and frightfully vanishing
into the dark eternal night
uçmak isteyenler için stüdyo görüntüleriyle geliyor. volümü kökleyin derim;

http://www.youtube.com/watch?v=EkF4JD2rO3Q&mode=related&search=
mike portnoy' un "the dirties riffs in all of our albums" diye yorumladığı, harbiden delirtici riff' lere sahip, dream theater 2007 sytematic chaos parçası. çok progresif olmuş be !

ayrıca albümden sonra çıkarılan, bir nevi "systematic chaos nasıl yapılmış ?" niteliğindeki dvd de ise labrie ; "most fun i have recorded after awake "demiş, gönlüme taht kurmuştur.
videosunun son saniyelerinde john myung'ın ilk defa sempatik bir hareket yaptığını gördüğümüz parçadır. sonuda dayanamayıp kendini yere atmıştır myung abimiz.
dream theaterın 9 dakika yardırdığı muhteşem gazlayıcı parça. grubun çetincevizliğini, sağlamlığını, bir kez daha kafaya kafaya vurur.
tek kelimeyle proaggressive.

--spoiler--
jackie chan dan sonra gördüğüm en sempatik çekik gözlü myung abidir.
--spoiler--

--spoiler--
yeter abi bittim ben! ne şarkıymış yaww. çal çal bitmiyo... *
--spoiler--
00:29 a kadar siktiriboktan bir nu metal parcasi sanilan, sonralari biraz yükselen, karma$ikla$an bir parca.
genele göre fena olmayan, dream theatera göre çok kötü olan parça

images and words nereeeeeeeeeee bu nere.
genele göre aşmış, dream theater'a göre kesinlikle vasat üstü bir parça. şarkı da portnoy'un zottirik vokalleri dışında sırıtan tek bir nokta yok. heavy riffler, müthiş derecede agresif davul partisyonları, iş bilir labrie vokalleri, abartıya kaçmamış rudess dilililülüleri, işini yapan myung..
petrucci bile böyle agresif bir şarkıya eşşeksel bir solo yazmamış, nispeten mütevazi takılmış..daha ne olsun?
yeni nesil dream theater işte, kesinlikle güzel bir eser. yine köküne kadar progressive..
yıllar var ki ilk defa, şarkının finalinde de olsa, myung'u bas gitarına pena ile dokunurken görmüş olduk. o sihirli parmaklara hiç yakışmamıştır. netekim akabinde myung'u gayet lakayıt bir şekilde kendini yere atarken görürüz ki bu vaziyet grubu 92'den beri takip eden bir fan olarak iki kere rafine bir dumur yaşamamıza, şaşkın şaşkın gülümseyerek bakakalmamıza neden olmuştur.
gapgaz bir girişi olan özgün bir parça.
orta bölümlerdeki eskilerden esintiler taşıyan klavye bolümü ile anam ne güzel çalmış lem dedirten gaz ayrıca da çalması zevkli parça.
metallica'ya ev ödevi olarak verilebilecek parça. mike'ın dediği gibi gerçekten çok pis riflerle döşenmiştir, davullar 10 numaradır, myung stiline yenilik getirmiştir, james clean vokal'ine rağmen bu gayet agresif şarkının altından başarıyla kalkmıştır, jordan her zamanki gibi oyuncu bir sihirbazdır. mike vokal yapmasa keşke demekten başka bir şey kalmıyor geriye. özellikle mike'ın zil setine hayran olmamak mümkün değil kanımca.
yekten in the name god formatını andıran, dream theater'ın prograsive'i tekrardan gözden geçirdiği şarkıdır. grup üyelerinin hepsinin birer sanatçı olduğu tekrar tekrar akılllara kazınmıştır.
mario müziğiyle güzel mixlenen dream theater parçası. insanın bir şeyler kırıp dökesi gelir. Systematic Chaosalbümünde yer alır.
progressive nation kapsamında eğlenceli dream theater üyelerince the dark nintendo night olarak çalınmıştır.
9 dakika uzunluğunda olan ancak 1 saniyesinde bile insanı sıkmayan müthiş bir dream theater şarkısı.
ayak bileklerine kurban olayım mike şeklinde sitem ettiren bir dream theater parçası. fakat benim anlamadığım nokta şu ki, bu şarkı bende enstrümantal şekilde ilerliyor. tamamı. yani vokal yok. * *
çok sağlam bir girişe sahip başyapıtlardan birisidir. hele davul, şarkının özerkliğini ilan etmiş bir ayrı parçasıdır. portnoy'un karşısında olsam 'mike.. siz ne yaptınız kuzum*' diye sorardım. o el-ayaklarla bana tekme tokat dalmasına bile izin verirdim gerekirse*
Muazzam bir dream theater eseri.Mike abimiz 93 saat boyunca babamızın demiyor..