bugün

Bizans imparatorluğu zamanında valilik aşamasında olan yerel yöneticilerle, Anadolu ve Rumeli'ndeki bazı ortodoks yerel egemenlerdir. Bizans Devleti'nin merkezi otoritesini yitirdiği dönemlerde Tekfurlar derebeyleşmişler hatta, imparatorlarla çatışmalara açıkça katılmışlardır.
kelimenin kökeni ermenice "tagavor" kelimesidir.
Bizans imparatorluğu zamanında vali düzeyinde olan yöneticilerle Anadolu ve Rumeli'deki Hristiyan beylerine verilen genel addır.

Bizans imparatorluğunda merkez dışındaki şehirlerin müstakil valilerine Tekfur denirdi. Bunların idari ve askeri vazifeleri vardı. Türkiye Selçukluları ve Osmanlı Devleti'nin ilk zamanlarında Tekfurlarla çok sıkı münasebet kuruldu. Tekfurlar Türk akınlarından korunup, istiklallerini muhafaza etmek için Türkler'e çok miktarda vergi verirlerdi.

Tekfurların bazıları durumlarını muhafaza edebilmek için Türk kumandan ve beyleriyle akraba olmaya çalışırlardı. Bu yüzden kızlarını Türk kumandan veya oğullarına gelin verirlerdi.

Bu tekfurların içinden Müslüman olanlar da oldu. Bunlardan Harmankaya Tekfuru Köse Mihal en meşhurudur. Osmanlı Devletine ve islamiyete hizmetlerde bulundu.

Bizans imparatorluğu yıkılınca tekfurluk da tamâmen tarihe karıştı.
hanedan-ı osmaniyeye kız vermişler dünür olmuşuzdur.
osmanlı beyliğinin ilk olarak savaştığı bizans valileri.
Bunlar soylu değil memurdurlar. Yönettikleri topraklar kendilerine ait değildir. Hâliyle miras da bırakılamazlar.

Ancak bizans'ta merkezi otoritenin zayıflaması ile bu durum değişmiş, derebeylik düzenine dönüşmüştür.

Bizans'tan sonra osmanlı devleti de bu yönetim biçimini kullanmış ancak onlarda da merkezi otoritenin zayıflaması aynı sonucu doğurmuştur.

Sonrasında emperyalist devletler, özellikle de britanya imparatorluğu genel valilerle yönetilmiştir ki bu da aynı sistemdir. Günümüzde avustralya, kanada gibi ülkelerin başında da bu genel valiler bulunmaktadır.

ingilizcesi, bugün sigara markası olarak da bilinen ama bir türlü doğru telaffuz edilemeyen viceroy* olur.
Bizans'ta feodal yönetici. Tekfurların miras bırakma hakkı, Bizans tarihinde tartışmalara neden olmuştur.