bugün

Kayıp aranıyor.
Bulaşık makinesi gibi.
icmeden sarhos oldum resmen. icimdeki pic insan aciga cikti, sacma seyler yapip insanlari kizdirmak istiyorum.
fazlasiyla sinirli bos insanlar sebebiyle.
kararsız, yada değil.yok yaa kararsızım aslında ama olmayadabilirim.saçmalıyorum kesinlikle kararsızım belki de deilimdir..pof.
boş . . boşluk . .
sanane amk. ....iyi işte... bi manita olsa bak gör ruhum nasıl çoşar.......
melankoliktir. not: Melankoli halk arasında yalnızlığı tercih ve hüzün hali olarak bilinse de aslında psikolojik bir durumdur.. Nedensiz yere depresyon hissi ve bir şeyler yapmaya duyulan isteksizlik olarak ortaya çıkar. Eskiden şizofreni gibi daha ciddi ve fiziksel rahatsızlıklara dayandırılan melankoli, beraberinde belli bir kültür getirmiştir. Alıntıdır.

Kaynak:http://tr.wikipedia.org/wiki/Melankoli
tanımlayamıyorum sözlük.. bugün hiçbir şekilde ifade edilmiyor gibi.
bugün, bu cuma günü, bu bir bitişi hatırlatan mavi , hatta masmavi bugün, güneşimiz de tepedeydi tüm gün,ama bulutsu grilikte olan günde..
bu haftanın 'da' sonunda..

tanımsız ruh hali içinde, zira bütün duygular birbirinin içine geçmiş çemberler gibi.
sigaraya başlamak için gelgitli..
polynna'dan hallice.
amcıkus delisius abazanus.
uyuşuk bir beyin.

nötr.
kafamın içinde zürafalar, zebralar tepininiyor gibi.
karmaşık ,kararsız,kırılmış
hamal gibi. sağolsun anam evin planını değişmekte beni epey bir kullanıyor.
karman çorman.
Melankolik.
abaza. mutsuz.
an itibariyle normal bir sözlük yazarı olmadığını gösteren ruh halleridir. herkes mi mutsuz arkadaş?
yumurtanın ipanayla fırçalanmamış kısmı gibi.
hem mutlu ama bir parça da hüzün var.. bütün ayrılıklarda değişmeyen tek şey o zaten..
Son 2 finalinin bitmesi için istekli ve yorgun.
çok hüzünlüyüm sözlük. yaprak dökümü yaşanıyor etrafımda. bir yandan bir dostum geri dönmemek üzere yurttan ayrıldı. öbür yandan en başından sevmediğim ama şimdiyse çok sevdiğim oda arkadaşlarımdan biri okulu bittiği için geri dönmemek üzere şehirden gitti, diğeri üç ay sonra gelecek... en sevdiklerim gideli zaten iki ay oldu. evet, hayat okuldan veya yurttan ibaret değildir. ama benim için durum öyle. birine alışmanın verdiği risk de budur işte. gittiler, gidiyorlar, gidecekler... ama bir günde sevdiğin tam üç insanı uğurlamak ağır bir şey. insan hep öksüz kalmaya müsait. kafam ne kadar da dağınık şimdi... zeki müren'in şu dizeleri gibiyim işte;
gün ağarınca boynum bükülür
dalarım uzaklara gönlüm sıkılır
sorma ne haldeyim
sorma kederdeyim
sorma yangınlardayım zaman zaman
sorma utanırım
sorma söyleyemem
sorma nöbetlerdeyim başım duman
ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş
kor kor ateşler yanıyor içimde...
heyecandan ölmek üzere.