sözlük yazarlarının itirafları

Simit yerken yanında ayran içmeye utanıyorum, sanki herkes simit-çay ikilisini yapmak zorunda ve gördüklerinde bana "midesiz" diyecekler gibi hissediyorum. Oysaki gerçekten mükemmel ikili. Toplum tepkileri hayatıma öyle işlemiş ki simit ayran bile yapamıyorum. Hayatımda bunu bile dert ederken, stresli misin diyorlar bana. Sizce? Hayatımın her anı stres benim.

Stresten midem bulanıyor yine. Psikolojik sıkıntılarımın fiziksel olarak hayatımı Etkilemesinden nefret ediyorum.

sanırım şu sıralar işle kafayı bozdum. rüyamda bile iş yerindeyim. patron yok. hemen proje durum raporu göndermeliyim diye düşünüyorum.

Bugün doğrum günü olduğunu öğrendim tabii bir şey yapamadım veya diyemedim şimdilik.Keşke yapabilseydim ama pek yakın değiliz.Umarım bundan sonraki doğum gününde yanında olabilirim be sözlük.Umarım öyle olur be ve ozaman da doğum gününü kutlarsam bu entryi göstereceğim .Doğum günün kutlu olsun mavi kız,umarım bu entryi beraber okuruz...
-I.Ş-

bugün salkım domates alıp normal domates fiyatı ödemeyi çok düşündüm ama kamera vardı korktum.
yoksa marketin karı düşsün gram umrumda değil her türlü çalarım.

edit: şaka yaptım çok ahlaklı dostlarım.

sezen aksu sanki bütün insanların dertlerini tasalarını yaşayıp şarkı yapmış. bütün şarkılar numarasız gözlük gibi herkese uyuyor abi.

Bir aydır asılmıyorum.

ULU KURTLAR GELMiŞ SUÇUNU iTiRAF ETMiŞ ASDFASDFASDF.

toparlayamıyorum kendimi bir türlü.çalışmam lazım,bir sürü iş beni bekliyo ama bir türlü kendimi toplayıp yoğunlaşamıyorum.

Zamanında midemde kelebekler uçurmuştun keşke sana inanmak yerine bir renie çiğneyip geçmesini bekleseydim.

itiraf ediyorum ki ekşi yazarlığım onaylandığından beri uludağ da ilk defa entry giriyorum.

Anlamsız bi hayatın tam ortasındayken geldin,, izlediğim sayısız filmdeki o adamlar gibi. Olduğuna asla inanmadığım biri gibi. Kusursuz biri değildin, kusursuz olan şey bendeki etkiydi.. hani kar yağınca müthiş bi sessizlik ve huzur kaplar ya etrafı o dingin sabahlardan biri gibi.. okyanusun ortasında yalnız başına kalıp korkmamak gibi.. korkmak yerine gökyüzündeki yıldızları seyretmek gibi, yeni şeyler keşfetmek gibi.. kendi ruhunda gezintiye çıkmak gibi.. bunun olağan bişey olduğuna asla inanmıyorum.. git dersen dediğin an gidip kal desen sonsuza kadar kalacak gibi..

Uzaydaki birbirine eş iki parçacık birbirinden habersizken bile birindeki değişim anında etkileşim gösterip diğerini etkiliyormuş farklı gezegenlerde olsalar bile, biyerde okumuştum.. bu etkileşim doğruysa eğer bendeki bu etkiler sendekilerin de izleri olmalı.. biz birbirimize dokunduk. Ben sana sarıldım hiçkimseye sarılmadığım gibi.. atomlarımız birbirine geçmiş, elektronlarımız etkileşime geçmiş olmalı.. sen benim ruhumu şimdi bunu okurken anlıyor olmalısın, herkesten daha çok...

allaha şükür karakterim bozuk psikolojim değil.

itiraf ediyorum 412TL radar cezası yediğimi öğrenip arabaya binince arabada 230KM/hız testi yaptım. Ne olur affetsinler efendim.

Şu sınavlar kadar beni yıpratan bir sey olmadı. Yarın gtü bklu secmeli sınav var çalışmıyorum amk.

gözleri vardı... Memleketim gibi yemyeşil, memleketim gibi soğuk, memleketim gibi çok uzak... Sevinince içim bir hoş olurdu. isterdim ki hep gülsün... Yüreğimi döktüm önüne... Yüreğini açtı o da... Yasaktı... Uzaktı... Sonra bir gün ansızın küstü... Yok şimdi... Sevinmeleri yok... Işıl Işıl gözleri yok... Artık hiçbirşeyin Tadı yok...

pes etmemem lazım lakin vereceğim kararın ne kadar doğru olacağını bilmiyorum Allahım bir yol göster zira ben kendi başıma çıkamıyorum işin içinden.

Bazen kaçmak istiyorum her şeyden ve herkesten. Çekilmez oluyor bazen her şey. Bir yandan dolup taşıyorum, diğer yandan paramparça. Zaman zaman Olmam gerektiği yerdeyim gibi gelirken , diğer zamanlar olmak istediğim en son yermiş gibi. Bazı şeyler beni gerçekten gün ve gün ezerken, başka şeyler tutunma sebebim oluyor.. çelişkilerle doluyum ve kararsızım, gerçi karar verecek bir şey de yok ortada.. herkesi mutlu etmeye çalışırken ben mutsuz oluyorum.. yoruldum sadece.. güçlü görünmekten yoruldum.. kimseye de anlatamıyorum şu içimdekileri.. içime attığım şeyleri attım denize, onlar ağır bastıkça batıyorum..

iş bulmanın bu kadar zor olduğunu bilemezdim. çok sancılı çok.

itiraf edemeyeceğiniz gerçekler vardır hayatta. istediğin kadar anonim ol, istediğin kadar kendini gizle. hangi kişikte olursan ol itiraf edemezsin o gerçekleri..

ben malım.

Nefret ediyorum. Her seyden ve herkesten. Var olan tüm canlı cansız her varlıktan. Keşke bi an olsa ve yok olsam. Keske bir an gelse ve her seyi unutsam. Ben gerçekten cok yoruldum. Sadece biraz huzur istiyorum.

kedimle yatıyorum.

Dün ağladım.

Ben hayatımda en çok 2012 ve öncesi seneleri özlüyorum,aradan çok zaman geçmedi farkındayım ama özlüyorum işte yaşadıklarım resmen filmlerdeki gibi imkansız denilen şeyleri başaran kendini yeniden yaratan bir insan olmuştum peki ya şimdi,
şimdi tat almıyorum bazen çok soğuk bazen insanlara yalandan gülüyorum anlamıyorum birisine kızıyorum sonra samimi şekilde davranıyor birisine samimi davranıyorum aksine gidiyor samimiyetsiz bir şekilde davranıyor. Eğer kendimde yeterli gücü bulursam eskisi gibi herkes ve her şeyi Sılıp atcam.
Herkesin bir hikayesi vardır az yada çok ama herkesin vardır.