bugün

bi hafta iÇinde yapabilcegim her türlü hatayı yaptım şuan cezasını Çekiyorum.
Çok korktum ...Çok kotu bir kabus görerek uyandim uykudan ...ne güzel uyumuştum ,yene uç saat uykuyla sabaha merhaba diyecem ...
Klişe bir laftır seviyorsan git konuş derler bende denemek istedim hayatımda ilk kez bir kıza söyledim olmadı be sözlük bence seviyorsan siktir et içinde yaşa.
hala canımı yakıyo. nerdeyse 2 senenin üstüne hala canımı yakıyo.
Dışarıda o kadar neşeli biriyim ki. Dershanede bugün arkadaşlara dedim ki, aslında ben mutlu biri değilim. inanmadılar. Sürekli güldüğüm, herkesle konuştuğum ve ortamı ben kurduğum için inanmıyorlar. Aslında gerçekten böyle biriyim belki de. sigara içecektim, yangın merdiveninin bir üstüne çıktım. Yalnız oturdum. Güya rahatlayacağım ha. Sonra başka bir arkadaş beni gördü geldi. Diğeri geldi. Derken bir baktım 6-7 kişi elimizde çekirdek ve sigara, ne gülüp eğlendik ama. Herkesi güldürüyorum falan, herkes beni dinliyor. Sonra eve geldim. O maske düştü. Odama geçtim. Tek bir tebessüm izi yok. Whatsapptan gelen mesajlara bakmadım doğru dürüst. Birine yazmam gerekiyordu sadece, o da 2 cümleden sonra görüşürüz diyip gittikten sonra yine karanlıkta yalnız oturdum öylece. 10 gibi de uyudum. Saat 1de uyandırıldım. Annem bir şeyin kavgasını ediyor benimle. Algılayamadım da. Ne diyorsun anne diyorum niye uyandırdın diyorum, cevap da yok doğru dürüst. Patladım en sonunda. Ağzıma geleni saydım. Sonra ağlamaya başladım. O kadar çok ağladım ki, ama bu olaya değil. Tüm birikmişlere. Oturdum yere saatlerce ağladım. Tutunabildiğim tek dal, onunla yan yana oturduğum bir kaç dakika. Bu anıya tutundum. Sonra da uyuyamadım zaten. Mutluluğun zerresine sahip değilim. Gelecek için hiçbir beklentim yok. Sonra yine whatsappa girdim, son görülme bilmem ne zaman ama mesajlarım açılmamış, kanka bilmemne bilmemne oldu diye mutlu mutlu yazmışlar falan. Sövdüm tekrar kapattım.
Ben böyle iyiyim. Şu an mutlu değilim. Üzgün değilim. Kimse yok. Mücadele yok. Gece, sessiz, yalnız. Sabah olmasın. Kendimi sadece şimdi rahat hissediyorum.
Gerginlikten,stresten uyuyamıyorum.gün saydım saydığım günler geldi resmen ama Mutlu değil aksine gerginim.
Bir boşluk var. Ne bilmiyorum ama.
Mutlu geçen güzel günün sonunda eve gelip oturduğumda boş duvara dalmama sebep olacak bir şeyler var.
hayatımı mahveden bir kız var sözlük, neyse ilk tanıştık, sonra konuşmaya başladık, tam sınav zamanıydı bir anda çok sevmeye başlamıştım, aşık olmuştum lakin o bilmiyordu, sonrasında sınava girdim hiç istemedigim bir puan aldım, sonrasında ne mi oldu, yine konuştum malca lys de de kötü aldım ve hiç istemedigim bir yere gittim onun yüzünden babam beni suçladı bu kız yüzünden, mesajlarımızı okumuş gizlice aramızda bir şey olduğunu düşünmüş, babam ve teyzemle bundan dolayı bayağı tartıştık.

Şimdi kız bu sene sınava hazırlanıyor ve ben sınavına 1 ay kala kızla arkadasligimi kestim, bana yaşattıklarını yaşamasını istedim, pişman mıyım hayır, beni umursuyor mu onu da bilmiyorum.
Hani birini görürsün tutulursun önünde konusamazsin ve onun bundan haberi bile olmaz.aglayasin gelir kendine ama aglamazsin onun küçük bi bakışında bile bişeyler ararsin aslında birsey yoktur sen öyle görmek istediğinden dolayı görürsün işte ben öyleyim şu an beni fark etmen için ne yapabilirim ben yoruldum artık seni bekleyemiyecem sen girmedim ve şimdi bile bunu okuduğunda sana söylediğimi bile anlamayacaksin
öyle bir mahalle ortamım var ki, ölen kocasından maaş alıp üzerine evlenip ama resmen evlenmeyen, yaşlı babasını odaya hapsedip kartına el koyan gelinler, tek bir fincan kahvenin hesabını yapan komşular..

ulan yemin ederim size beş kuruş verseler götünüzü satarsınız ya, sizden nasıl midem bulanıyor bi bilseniz.
ÇOK üşüyorum. umarım hasta olmam.
Dün akşam aklima gelen şarkıyı ararken tirlattim. Hangi sarki adini bilmiyorum ama sarki garip bi sekilde kafamin icinde çalıyor.
Çıvdıvıcam!!!
Not: Sözsüz bir sarki.
memleketime atandım, staj yerimde aynı bahçede bulundugumuz okula çıktı. hem de düşük puanla. duyan diyor ki torpil mi yaptırdınız, hayır amk sadece akıllıyım amk, şu an göt atıyorum sevinçten.

ulan hayat bana güzel artık.
son görüşmemizde beni bu kadar sevme dedi sonra kalktım gittim ne konuştuk ne görüştük her rakı içtiğimde içimden sayıklıyorum seni hala o kadar seviyorum sen bilme.
benim bütün çevrem fak fakir.
4 ya da 5. sınıfta fen yazılısı yapıyorduk. ben de bir kopya kağıdı hazırladım iki üç bir şey yazıyor içinde. hoca beni bakarken görmüş. kızım kağıdını getir dedi. hepsini mi dedim amk
Mersin'li Ömer Koca . Kendisi dün kalleşçe hayasızca şehit edildi dün kodumun çocukları tarafından . Az önce cenazesini kaldırdık kardeşimin .çok kalabalıktı sloganlar eşliğinde lanetler savurduk seni vuran piçlere.Ben bu şehidimi çocukluktan tanırım mahallede beraber top oynardık , sohbetler ederdik kendisi kadar iyi niyetli bir insan tanımadım . Şimdi iş bu itiraf ise ben şuan ne kadar biçare bu kadar mağdur olmayı hazmedemiyorum.

Maddi açıdan gücü olmayan fakir kerpiç evlerden çıkan cenazeleri hazmedemiyorum.

Devletin bu koduklarıma bu kadar taviz vermesini hazmedemiyorum.

Ben arkadaşımı toprağın altında bıraktım geride onun bir haftalık çocuğu ve gözü yaşlı yengemi öyle görmeyi hazmedemiyorum.Bu çocuğun babasız büyüyecek olması bana hançer gibi saplanmış durumda.

iki günlük kahraman benim Ömerim belediye başkanı milletvekilleri şuan yanımızda oturuyorlar. Onlar bugün yanındalar ama biz seni yarında kahraman işini seven vatan sevgisiyle dolu bir adam olduğunu herkese söylemekle görevliyiz benim kadersiz kardeşim.

Mekanın cennet olsun. Allah sana bunu yapanların bedelini inşallah versin. Kızın ve eşin bize emanet arkadaşım.
Sanırım hoşlanıyorum.
Biraz daha fazlası da olabilir.
Hayırlısı.
Ölçülebilir uzaklıkların ölçülemez acılarıyla boğuşmaya, bu sırada yakın zamanda yakınlaşamayacağımız gerçeğini idrak etmeye çalışan bünyem zorluklar karşısında direnip mükafatını alacağına inanmak için gönüllü.
Çıkarmak için tırnaklarımı kanattığım incilerimiz nefesimi tutup dalmamı gerektirecek kadar derinlere gömülü…
Ortak paydalarımızın bölüp ortak noktalarımızı küçülttüğü minik dünyamızda etkileyiciliği yok denecek kadar az titreşimlerle kas ipliklerine bağlanmış geleceğimiz.
Duyularımız çemberden çıkınca karanlık kablolarda üşüyor yüreciğimiz.
Umut olsun en ufak, geleceğe dair; bağışlanmış bir hazine gibi karşılıyoruz, sahipleniyoruz ve açıyor güller.
Sesimiz düşüyor yoksa, ölçülebilir uzaklıkların ölçülemez acılarıyla gölgelenmiş günler.
Birbirimizin arkasından el sallıyoruz devamlı ve karşılıyoruz yalnızlığı her defasında.
Kavuşmalar için her ayrılık! Tatlı geliyor bu yüzden sana varan yolların yer kavgası da.
Karşılamak varsa doğan güneşi tüm çıplaklığıyla beraber; tatlı geliyor molaların cefası da.
Isınıyorum ne kadar uzakta ateş yakmış olsan da. Hisset! kalbim şu an senin yanında!
Çok stresliyim çok.
dün bi kızla takiplestik twitter'dan.artık bende sosyal bir birey oluyorum. yaşasın.
çok konuşmayı hiç sevmiyorum

konuşmak beni çok yoruyor, sınırımı aşınca boğazım ağrıyor yoruluyorum, ya da çok alışkın değilim çok konuşmaya ondan mı bilmiyorum. tüm enerjimi bitiriyor konuşmak.
Люди отталкивают тех, кому нужны, ради тех, кто нужен им. И в итоге, они становятся никому не нужными. Глупые люди.
kardeşimin tatili bitti okula gidiyor. annemin hazırladığı pasta böreklerle normal bir insan bir ay doyabilir.

sonra diyorum ben niçin şişmanım. al amk al işte !
önce kalben albümü, şimdi de birhan keskin'in yeni kitabı çıkıyor ve ben güçlü kalamıyorum.