bugün

Ben gece biraktim yeter artik cekemem!
içilmeyen 1000. Sigarayı turist Ömer misali görünmeyen uzay cigarası yakarak kutladım.

görsel
Zor değildir. Karantina süreci içerisinde daha kolay olur. Canınızın çekmesi olmaz evde biri içiyorsa başka tabi.
benım gıbı keyıfle ıcıyorsan bu zıkkımı bırakmanın bı onemı yok tekrar baslıcan garantıdır ben parklara sahıllere gıttımde ınsanlar karsımda bıra sıgara ıcerken gıdıp cıps kola yapamam alısmısız bu meretlere he ıcmem 1 senede ıcmem 2 senede ıcmem ıcmedımde olmustur ama ot gıbı yaşıyosun ıste keyıf meyıf yok hayatında.
ben yapamıyorum bunu. valla çok denedim. bu başlığa da daha önce çok defa entry girmişimdir. ciğerlerimde leke çıktı geçenlerde. eminim çok ciddi bir şey değildir ama beni düşünmeye sevk etti. bu sefer tekrar deneyeceğim.
sigara bırakılan süreçte nefsine yenik düşüp tekrar sigara içildiği takdirde, bu durumu tekrar sigaraya başlamak için bir bahane olarak görmemek de önemli. Sanki hiç içilmemiş gibi sigarasız yaşamaya devam etmek gerekiyor.
Akıllıca.
Hayatımda bundan sonra ne yaşarsam yaşayayım bir daha sigara içmeyeceğime dair yemin ettim. Bu sefer başaracağımı biliyorum. Havalar biraz daha ısınsın temiz ciğerlerimle denize koşucağım.
görsel
Kafaya net bir şekilde koyduğum karar. Evde içen birileri olduğu için gözüm ilişiyor zor oluyordu. Şimdi 1 hafta evde tekim. Uyanınca kalkıp napacağımı bilmiyorum. Yataktan kalkmak zor olacak. Belki daha zor kalkarım. 10 saat falan uyurum. Uykuda muhakkak sigara içtiğim rüyasını göreceğim. Çünkü kesin karar verdiğimde genelde böyle oluyor. Sabah en zor kısım uyanıp napacağımı bilememem olacak. Sanırım bir şey olmasını beklememek mesele. Önce uyanırım. Bir noktada uykum her halükarda kaçacak. Bi çay koyarım. Haydi hayırlısı.
Ne zaman Birilerinin, sigarayı bırakacağım, sigarayı bıraktım, sigarayı şu kadar zamandır ağzıma sürmedim haberini alsam, sevinirim. O kadar ki, piyangodan para çıksa bu kadar, sevinmem. Dilerim hiç kimse sigara içmez.
Bugün 12 gibi kalktım şu an yeni içtim. Gece 5 gibi uyuduğumu da hesaba katarsak 15 saat falan sigara içmedim. Yoksunluk çok az çektim. Sadece amaçsız hissettim. Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Önümüzdeki 3 gün sınavım var ve sürekli stres halinde olacağımı düşünüp beceremeyeceğimden korkup vazgeçtim gittim aldım. 3 günün sonunda sınavlar da bitince yeni amaçlarım olacağı için 3 gün sonra bırakmayı düşünüyorum. Cidden yoksunluk çok az çektim.artık bırakabileceğime inanıyorum.
6 yıllık birlikteliğimize 24 haziran 2020 tarihinde son verdim.

nasıl mı?

Bir gün bırakırım diyerek sürekli ertelemenin aptallık hatta korkaklık olduğunu anlayıp. Aniden bu boku an itibariyle içmiyorum ben iradesiz bir insan mıyım ki diyip kendinden utanmanız gerekiyor. Ve uzatılan her sigarayı reddedip kararlılık göstermek gerekiyor.
3 kat aşağıda bir orospu çocuğu gece gece tüttürüyor ve o güzel kokusu yatağın ucuna kadar geliyor.

Ben bırakınca herkes bıraksa çok güzel olacak.

Not: 75.gün
Tam 9 sene bilfiil içtim. En yakın arkadaşım, en tat aldığım eylem bu olmuştu. Sabah uyandım mı bazen üst üste 3 tane içtiğim olurdu. Üzüldüm iç, sevindim iç, yoruldum iç, dinleniyorum iç... bunun sonu gelmez. ilk önce nefesim ciddi ciddi daraldı. Geceleri ciddi öksürük krizleriyle uyanır oldum. Astım hastalarının kullandığı hava benzeri ilaca bağımlı oldum. Defalarca bırakmayı denedim olmadı. Şimdi 3 Aydan beri içmiyorum. Sanırım en sonunda başardım. Bırakmak isteyip de cesaret edemiyorsan şöyle diyeyim ben bunun köpeği olmuştum. Ben yapabildiysem sen rahatlıkla yaparsın. Vücudunuza daha fazla yazık etmeyin, atın bir köşeye gitsin. 1 ayda ne kadar isabetli bir karar verdiğinizi göreceksiniz.
Tam 23 ay oldu hala arıyorum.

Ama bir fırt almadım.

30 sene günde 2 paket içtikten sonra, ben bıraktıktan sonra herkes bırakır.
Hayatta alınan en doğru kararların başında gelir belki de. Artık daha zinde uyanıyorum ve bundan deli gibi memnunum.. şekersiz çay içtiğim için hiç hava atmamıştım ama sigarayı bırakabildiğim için hava atıyorum hhahah..
10 seneden fazla oldu bırakalı ki, günde 1-1,5 paket içtim yıllarca.. hala canım çekiyor ara ara(((
genetik olarak depresif yaşamaya ve daha da kötüsü bu durumdan zevk almaya meyilli biri olduğum için denemeye korktuğum eylem. fakat bırakmam gerekiyor.

23 yaşındayım. ilk 5 yılı günde bir paket, son 5 yılı günde iki paket olmak üzere sigara içiyorum.

en başta dediğim gibi depresiflik benim annemin bir adının olduğunu öğrendiğim günden beri benimle.

blood diamondı izlerken 2 saatte 10 sigara içmek, maçka parkında axel rudi pell playlistimi açıp bitene kadar 1 paket sigara gömmek, her gece 15 dakikada bir yataktan kalkıp, yine axel rudi pell açarak "oh will there be a tomorrow?
i'm losing my mind, full of sorrow
night and rain
they were calling you" sözlerini duyar duymaz elimi sigara atmak gibi zevklerim var. sözün özü her depresif anımda aklıma gelen ilk ve tek şey sigara. e bu haleti ruhiye de hoşuma gidiyor demiştim.

söylesenize olm. sigara olmadan da mutsuz ve depresif anlardan, scorpions dinlemekten randıman alınabiliyor mu? alışabiliyor muyuz sigara olmadan moda sahilde humanity dinleyip uzaklara dalmaya? sigarasız da depresyonu hakkıyla, zevk ala ala yaşayabiliyor muyuz?
bırakmak isteyince bırakılandır.
neden bırakalım, sağlık? Sigaradan daha beter binbir şeye de maruz kalıyoruz zaten.
uzun ve zorlu azim ve istek gerektiren bir süreçtir.
irade gerektiriyor.

Bırakmıştım zamanında 6 ay civarı. Kaka arkadaş çevrem yeniden başladım sonra.
4 gündür içmiyorum, anasını sikeyim böle hayatın.
Bomboş amk.
neden kilo aldırdığı henüz anlaşılamamıştır.
sinirlilik yapar. ama geçecektir.