bugün

nasil ayrildigina bagli. ben mesela birak uzulmeyi, mutlu oluyorum.

(bkz: zaman kaybı)
entryme bir klişeyle başlıyorum: bir kere resim değil fotoğraf.
hele ki bu fotoğrafta sevgilinin eski sevgilisi de varsa,çarpar sizi.gözün gördüğünü beyin algılar ve mideye uyarılar gönderir.mide kasım kasım kasılır,büzüşür,ekşir bişey olur.* sonra başlar akıl çalışmaya.fotoğrafın içine girilir,o an olunur.kendi varlığın unutulmuştur artık.bir an sevgilinin hayatına hiç girmediğin,hiç var olmadığın düşünülür.artık sevgili de bir yabancıdır.fotoğraflar konuşur:
-mutluyuz ve birbirimizi seviyoruz.bak eğleniyoruz.onu seviyorum,o beni seviyor.
kendin unutulur...
beyin artık onların geçmişini şimdi yapmakla uğraşıyordur acımadan,mideyi bulandıra bulandıra.
gerçekler yavaş yavaş gösterir kendini.bir şeyler fısıldar,ışık gelir bir yerlerden.mide rahatlamaya başlar.ve beyin konuşur:
-yapma.seni gerçekten sevdiğini biliyorsun.buraya gel.bu ana,şimdiye.
tutar çeker seni karanlıktan.
herşey aydınlanır.mide daha da rahatlar.
geriye kalan tek şey bir sigara yakma arzusudur.
*
sensiz de yaşayabildiğini fark etmendir
en çok koyanı için;

(bkz: sevgilinin yeni sevgilisiyle resimlerini görmek)
senden önce de var olduğunun göstergesidir.. bir hayatı olduğunu, gülebildiğini, üzülebildiğini gösterir.. hayata senin için gelmediğini bu yüzden onun sana bağımlı olmadını düşünmeni sağlar.. bu nedenledir ki ona düzgün davranman gerekir..
bir facebok kalasiğidir. eski sevgilinin eski sevgilisinden kalma resimlerde boy gösterebilir. bazı bünyelerde ağır tahribatlara yol açabilir.
daha çok koyanı için:

(bkz: eski sevgilinin resimlerini görmek)
(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)
neden bilmiyorum ama üzücü bir olaydır. illa yanında bir erkek olması gerekmez üzülmek için. onun yüzünün gülüyor olduğunu, zamanında sensiz de mutlu olduğunu görmek... bilmiyorum sadece bende olan birşey mi ama ben onun eski resimlerini görmeye dayanamıyorum. kıskanıyorum önceki hayatını, yok saymak istiyorum. benden önce de bir hayatı olduğunu bilmek bile sinirlendiriyor beni. aşk böyle birşey sanırım. biraz da egoistlik değil mi...?