sevgilinin eski resimlerini görmek

entryme bir klişeyle başlıyorum: bir kere resim değil fotoğraf.
hele ki bu fotoğrafta sevgilinin eski sevgilisi de varsa,çarpar sizi.gözün gördüğünü beyin algılar ve mideye uyarılar gönderir.mide kasım kasım kasılır,büzüşür,ekşir bişey olur.* sonra başlar akıl çalışmaya.fotoğrafın içine girilir,o an olunur.kendi varlığın unutulmuştur artık.bir an sevgilinin hayatına hiç girmediğin,hiç var olmadığın düşünülür.artık sevgili de bir yabancıdır.fotoğraflar konuşur:
-mutluyuz ve birbirimizi seviyoruz.bak eğleniyoruz.onu seviyorum,o beni seviyor.
kendin unutulur...
beyin artık onların geçmişini şimdi yapmakla uğraşıyordur acımadan,mideyi bulandıra bulandıra.
gerçekler yavaş yavaş gösterir kendini.bir şeyler fısıldar,ışık gelir bir yerlerden.mide rahatlamaya başlar.ve beyin konuşur:
-yapma.seni gerçekten sevdiğini biliyorsun.buraya gel.bu ana,şimdiye.
tutar çeker seni karanlıktan.
herşey aydınlanır.mide daha da rahatlar.
geriye kalan tek şey bir sigara yakma arzusudur.
*