sevgilinin elini tutmak

sevgilinin incecik parmaklarını avcun içine almak.
ilişki yalnızlık iyice bastırdığı bir anda başlar, her şey güllük gülistanlıktır, her iki insanın da keyfi yerine gelmiştir. ilkler yaşanır, ilkler yaşanmadan önce anlamsız bir sabır içine girilir, sevgi yüreklerde paylaşılmaya başlandığı halde.
belki bir sinemada film izlerken...
belki bir park kenarında banka oturmuş kuşlara yem atarken...
belki yağmurlu bir günde sıcak bir kafede kahve içilirken...
cesaret üstün gelir ve eller ellerle buluşur, sevgi gözlerde alevlenir. işlem nihayet tamamlanmıştır.

başta kalbinin atışını bile değiştiren içini sıcacık yapan sonra ise sıradan olması gereken bir eylem gibi karşılanan olay.

etrafta olan biten herşeyin unutulduğu sadece sevgilinin olduğu herşeyden güzel herşeyden özel andır.

en özlenilesi..

kimine göre sahiplik olgusu, kimine göre kaybetme korkusu, kimine göre ise iki kalbin köprüsü.

sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya; canım ellerini tutmak isterse...

can yücel

en masum harekettir. özeldir. yüreğin parmaklarda çarpmasıdır.

(bkz: fiziksel temas)

nasırlı elleri sezinlicek diye utanmaktır. *

o'nun size, sizin de o'na ait olduğunuzu hissetmektir!
hayatla ilişkinizi kestiğiniz öyle bi andır ki sadece o'nu hissedersiniz tüm varlığınızla! gerisi, o'nun dışındakiler umrunuzda bile değildir!

bir bok değildir. insanın onlarca sevgilisi olur. her el tutuşunda aklı uçsa ne kadar yoz bir dünya olur burası. tek birisinin elini tuttuğunda bir şeyler olsun ki anlamı olsun tutmak işinin. ben bir kere el tutup sapıttım o da bir ay kadar önce bir kızın parmağına tükenmez kalemle surat çizerken. keşke bırakmasaydım derim günlerdir.

taze aşıklar için bir anlamı olan ama zamanla sıradanlaşan durumdur.

sevilmeyen bir sevgili düşünüldüğünde alelade bir şeydir.aslında aşık olunan kişi bile konu olduğunda hep önemsiz bir eylem diye düşünürdüm.halbuse sevdiceğin elini tutmak ya da sevdiceğin elini tutma arzusu ne menem bir şeymiş ki yeni öğrenebildim.beyinin en rahat hitap edebildiği organdır el ve avucunda sevdicek eli nice dertlere deva olabilir zordur lakin çünkü sevdicektir ya sevgili olması ihtimali zaten zorken bir de onun elini tutabilme,dokunabilme ihtimali haliyle daha zordur ama bunu kavratabilecek olan sevdicek bulabilmekte mühimdir.küçüktüm küçücüktüm bu el tutma ele dokunma eli öpme hadisesini hep fuzulinin bir abartması olarak görürdüm lakin biz henüz fuzuliyi anlayamıyormuşuz o yaşlarda bunu da yeni anlayabildim...
dest busi arzusiyle ger ölsem a dostlar
kuze eylen toprağım sunun anunla yare su...

istanbul'da, yağmur altında, hafif soğuk bir günde, sultanahmet civarındaysan; süper olan eylem. eylem bile denmez aslında, bir nevi duyguların dışa vurumu.

kaybolma ihtimali olduğu için dışarı çıkınca unutulmadan yapılması gereken eylemdir.

sevgili yaşça küçükse karşıdan akrşıya geçerken elini tutarsın ki yola fırlayıp bir kazaya kurban gitmesin. *

dünyayı eline geçirmektir.

eğer arada çok fazla yaş farkı varsa, sevgilinin olası kariyer basamaklarını tırmanması veya belli bir yerlere gelmesi zorsa, elinden tutmak, gerekirse meslek sahibi, şan şöhret sahibi yapmak ve hatta mümkünse milletvekili olmasını bile sağlamak.

sevgilinin elini tutmamak saçmalığının tam tersi bir davranıştır pek hoştur pek.

O an akla gelebilecek her şeyi unutturan eylemdir.
hiç sorma be sözlük.

dudakların hareketsiz kalması, ellerin sevişmesi.

3 yıl sonra "bir zamanlar elimi ne sıkı tutardın" diye hayıflanılacak durum.

acayip bir histir. onun elinin sıcaklığını kendi elinde hissetmek, kalp çarpıntıları, mide gıdıklanmaları * *. bunu sıradan bir hareket gibi görenler olsa da benim için her zaman özeldir.

(bkz: tuttum bırakmam)

ilk seferlerde, okşar gibi, narin bir şeyi incitmekten korkar gibi dikkatlice yapılandır.