bugün

ne zaman yolda yürürken biri aniden pardon saat kaç diye sorsa birden bütün bedenimi heyecan kaplıyor.saati dumanlı görmeye başlıyorum.yanlış cevap vermekten ölesiye korkuyorum.benimde fobim bu galiba.herkesin bir fobisi var benimde bu olsun.
soran kişi de belirleyici bir unsurdur.
(bkz: eti kemik geçiyor)
(bkz: hepimiz ölücez)
akrep yelkovan falan. hayat ne güzel.
Çok hoş bir bayan ise aniden oluşabilecek bir durumdur. Ama normal bir adam saati sorarsa olabilecek bir şey değildir.
özgüven eksikliğinin ileri derecede olmasından kaynaklanır.
özgüven eksikliğiyle alakası olmayan dürüm.
bunu ben yapardım çok küçükken, o zamanlar dijital saat okuma konusunda problemlerim vardı. diyelim saat 19:21, içimden bir on saniye 19un kaç olduğunu düşünürdüm.

(bkz: çocukluk işte) *
En komiği annemle yaşadığımdır.Gezmeye gitmişiz.Hatun şımşıkır süslenmiş.Saat kaç anne dedim, bana cevap verirken saatli elinde tuttuğu çayı bütün üstüne dökmüştü.Ve bana fırça atmıştı.Benim ne kabahatim varsa:)
- saatiniz var mı?
- var.
- he.. bi de söylesen?
- karşımda seni görünce şey oldu.
- tanıdın mı beni?
- tanıdım. kim kardashian değil misin sen?
- evet, benim o.
- götün büyükmüş.
- fak yu.
- oohh yeah.
tam saat söylemeniz gerekebilir.

-afedersiniz, saat kaç acaba?
+ıımm, saat 15:43.
-efendim?
+dörde on yedi var.
-afedersiniz ama duyamadım da?
+dörde çeyrek var. (!)
-sağolun.