rehberlik araştırma merkezi

marjinal kesimin uğrak mekanıdır. normal insan uğramaz oraya. çevrenize ram'ı anlattığınızda ''aha lan benim yeğenim 3 yaşına girdi hala okuma yazma öğrenemedi, muhtemelen özel öğrenme güçlüğü vardır. '' deyip ota boka tanıdık çocukları oraya getirmeleri de cabasıdır. il merkezleri ve kalabalık ilçelerde bu kurumların azlığından mütevellitte kurum personellerinin biz hangisine yetişeceğiz durumuna haklı olarak düşmeleri yıllarca meb tarafından görülmemektedir. ram için yazılan bir şiir size bilgi verecektir :

varsa yoksa ram
engelli beynimle yoktur aram

bugün polemik yaratayım
modüllerde kendimi aratayım

özürlü çocuğun tanesi dörtyüz lira
rehabilitasyon sahibi viski içer, ucuz gelir ona bira

ticaret ki, sözde engelli diye yutturacak normal çocuğu ram'a
penis kafalı olanlar girmemeli asla r/ama

sabah sekiz akşam beş
anlat derdini anlarsa gebeş .

Problemli çocuklara ve ailelerine yardım eden yönlendiren bir kurumlardır

Ayrıca sözlük hayatımda şimdiye kadar gördüğüm en mal konu ve entry ile beni sabah sabah dumurlara uğratmıştır.

Problemli derken can sıkıntısından ve doygunluk, refahtan bunalmış ergen gençlerden bahsetmiyorum. Otistik, Down sendromlu, spastik çocuklardan bahsediyorum.
Prosedürler ve yalan yanlış bilgiler içinde kaybolmuş ailelere ışık tutarlar, doğru yerden çözüme başlamalarını sağlarlar, motive ederler, yönlendirirler. Bu kurumlarda çalışmak büyük bir sabır ve özveri gerektirir, çünkü her gün onlarca problemli çocuk gelir.

Bu çocukları gördükçe Tanrı'nın amacını bile sorgular insan.

Bu kurumlar olmasa idi toplumda bu tür problemli çocuklar doğru dürüst tedavi göremez ve sağlıklı bir insan haline gelip toplumdaki yerlerini alamazlardı.

Rehberlik öğretmenlerinin yattığı göz önüne alınırsa burayı tahmin edemiyorum.