bugün

uykusunu otobüste tamamlayan öğrenci kesiminin çoğunluğunu oluşturduğunu düşündüğüm kişilerdir. şahsım da içinde bulunmakla beraber gayet iyi çalışan bir biyolojik saat de geliştirmeme yardımcı olmuştur. uyuyabildiğim (oturacak yer bulmak zor olduğunudan her sabah mümkün olmuyor.) her sabah okula iki durak kala (ümitköy köprüsünde) uyanıyorum. (bkz: allah ın hikmeti)
uykusunu alamamış, dün geceden hiç uyumamış ya da özellikle otobüste veya metroda uyumayı seven insanlardır. aslında zevklidir toplu taşıma aracında uyumak. yol uzunsa geldiğini hissettmezsin bile. bir de istanbul'da ve gençsen zaten o araçta yer bulup oturduğunda yerini muhafaza etmenin en güzel de yoludur.*
bana gelirsek, uzun zamandır otobüste ya da metroda uyuyamıyorum. nedenine gelirsek; (#11428818)
evet, hikayemi anlatıyorum.

yıl 2003. bölümün en ağır senesi. 3. sınıf. böyle kol gibi çizimler yapıyoruz falan. uykusuzluk rekorları kırılıyor, vitaminlerle, kahve-kolalarla ayakta duruyoruz. kahve-kola da iğreçtir bu arada. yeri gelmişken es geçmeyeyim. böyle bok gibi afedersin ama ayakta tutar. sadece düşünsel yetenekleriniz kayboluyor, ama ayaktasınız. boyamaları sona bırakıp bu şekilde yapardık. zombiler pafta boyuyor, neyse.

kişisel 3 günlük sıfır uyku rekorumu kırıp teslim için yıldıza gittim. o ara ev sorunu da vardı. avcılarda kalıyorum. zulüm amk. 3 saat yol. metrobüs yok tabi. yardır e5'te. neyse gittim yaptım teslimi. işte teslimi benim kadar siklememiş 2-3 arkadaş içmeye gidelim dedi. siktirin dedim. çıktım taksime, çift katlıya bineceğim, avcılarda ineceğim.

biletçi çocupa yanaştım. abi dedim. çok sağlam uyuyacağım. beni avcılar migrosta indir. ama dedim öyle böyle uyumam. tamam abi dedi. neyse oturdum yakınına. tabi otobüsün hareketini bile hatırlamıyorum. bi açtım gözlerimi beylikdüzündeyim. lan dedim naptın sen. abi dedi, çok güzel uyuyordun, kıyamadım. dönüşte bırakırız seni dedi. vay amk arkadaş. biletçiye gel.
işi avcılarda, evi maltepe'de olan insanın yapabileceği en mantıklı iştir. uykusu yoksa kitapta okuyabilir. sanırım 2-3 günde kitap biter.

yolu yaklaşık 53 km'dir.

http://maps.google.com/ma...p;mra=ls&t=h&z=11
inecekleri durakta uyanıp indiklerinden anlayamadığım insanlardır. ben uyusam otobüs başlangıç varış noktası arasında 3-4 kez gider gelir yine uyanmam. bu arkadaşlar uyuduğu zaman inecekleri durakta tak uyanıp inebiliyorlar. bu işte bir ibnelik var. ya çok profesyonel uyuyorlar ya da profesyonel aktör bu arkadaşlar.
işte bu insanlardır.

https://www.google.com.tr...&biw=1024&bih=642
istanbulda çok var.

amerikada metro ve otobüsler kitap okumak için kullanılır ayrıca. herkesin elinde kindle lar, kitaplar.. benim elimde psp tekken, pes falan oynuyorum. belli ediyordum geldiğim ülkeyi.
yorgun kimselerdir.
baslarinda dikilen teyze ve amcalar tarafindan "yer vermemek icin uyuma numarasi yapan insan" damgasi yeme ihtimali yuksek olan insanlardir.

sahsen cantami filan calarlar diye gozumu kirpmaya korkuyorum.
yaninda oturdugunda %90 ihtimalle kafasi senin omzuna degen insan tipleridir.

kara bela .