bugün

10 ve 15 yaşında iki oğlu olan halam, bir türlü çocuklarının büyüdüğünü idrak edemiyor ve alışkanlıktan mı, yoksa abartıdan mı ya da annelikten mi bilmiyorum ama 15 yaşındaki oğluna hala bebek muamelesi yapıyor, tamam anneler için çocuklar hiç büyümezler falan filan ama bizimkisi oğluna yemek yedirmeyi geçen yıl bıraktı, çocuk artık kaşığı maşığı fırlatmış, yeter anne, noluyo diye, demek ki o da uyanmış sonunda, zannedersem arkadaşının evine falan gidince, baktı ki herkes yemeğini kendi götürüyor ağzına, bi garipsedi heralde, gerçekleri çok geç öğrendi ama olsun, annesi ve kendisi için büyük bir adım atmış, kaşığı fırlatarak. neyse gelelim mevzumuza, gerçi mevzu yine döncek dolaşcak aynı noktaya gelicek, olsun anlatim, geçen bir ay önce falan memlekete gittim, böyle toplaştık falan, kuzenler halalar vs.. saat geç oldu, hani küçükler teker teker bayıldı, biz direniyoruz, benim hala oğlu da, ben yatıyorum iyi geceler diyerek kalktı, eminim ki o anı yaşamaktansa, iyi geceler bile demeden, sessiz sedasız kalkmış olmayı, saygısız bi şekilde uykuya dalmayı tercih ederdi, çünkü kalkar kalkmaz halam yine alışkanlık mı dersiniz, patavatsızlık mı dersiniz artık ne dersiniz bilemiyorum, şahsen ben bişey diyemiyorum, oğluna;
- iyi geceler annem, çişini yapmayı unutma, dedi, evet 15 yaşındaki bir delikanlıya bunu dedi ve yavrum kıpkırmızı oldu kalkarken, ne diyon anne sen diye geveledi biraz, halam da kıvırmaya çalıştı, ay sen miydin oğlum, ben kardeşin sandım seni gibisinden, sana sesleniyorum hala, biz bunu yedik mi? asla. sen akşamları, sana iyi geceler anne diyerek yatağına giden 15 yaşındaki oğluna hala çişini yapmayı unutma oğlum diyorsun, söylüyorsun bunu ve sanırım askere gönderene kadar da söyleyeceksin, bu potansiyel var sende. neyse, şimdi bende bu entryi nasıl bağlayacağım diye bir telaş oluştu birden bire, bi ara bağlar gibi oldum fark ettiyseniz çabuk kalktı, ama sonradan çok bozdum, sonra bozmam bozmam dedim ama, çok bozdum, acayip bozdum, özet geçmek gerekirse, dağıttığım konuyu da başlıkla bağlamak açısından ki hiç öyle bi zorunluluğum yok (bkz: özet geç lan piç) sevdalılarına tek cümleyle özetliyorum, çünkü o sevda bende de var,
-ben yatıyorum, iyi geceler.
-çişini yapmayı unutma oğlummm.
işte bir fiks anne cümlesi.
her türk annenin bir şeyin yerini sorduğunuzda verdiği genel cevaptır.
-anne sevgilim yok.. *
+oğlum nereye koyduysan ordadır iyi bak.
-?????------
gelmiş geçmiş en büyük felsefi akımları gölgede bırakacak sözdür.
entry si kaybolan yazarlara tavsiye olabilecek sözdür.
genelde alınan şey yerine konmadığı için anlamını yitiren cümledir.
genelde anneler tarafından söylenen, benim annem tarafından ise hiç söylenmemiş cümle. bizimkisi klasik değil pek.
sorulan şeyin nerede olduğunu bilmeyen kişinin sözüdür.