nazım türküsü

sen mutluluğun resmini yapabilirmisin abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaları
ne de akvaryumda su kabarcıkları arasında dolanan kırmızı balığınkini

sen mutluluğun resmini yapabilirmisin abidin
1961 yazı ortalarındaki kübanın resmini yapabilirmisin
çok şükür çok şükür bugünüde gördüm
ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilirmisin üstat.
(bkz: zülfü livaneli)
(bkz: nazım hikmet)

okula,defterime,sırama,agaçlara yazarım adını.
okunmuş yapraklara,bembeyaz sayfalara yazarım adını.
yaldızlı imgelere,toplara tüfeklere,kralların tacına.
en güzel gecelere,günün ak ekmegine,yazarım adını.
tarlalara ve ufka,kuşların kanadına.
gölgede degirmene yazarım.
uyanmış patikaya,serilip giden yola.
hınca hınç meydanlara adını ey özgürlük!

kapımın eşigine,kabıma kacagıma,içindeki aleve
canların oyununa,uyanık dudaklara yazarım adını
yıkılmış evlerime,sönmüş fenerlerime,derdimin duvarına,
arzu duymaz yokluga,çırılçıplak yalnızlıga,yazarım adını.
geri gelen saglıga,geçen her tehlikeye
yazarım ben adını,yazarım.
bir sözün coşkusuyla dönüyorum hayata,

senin için dogmuşum,haykırmaya:
ey özgürlük!