nasıl hissediyorsun

Hipolu klozet gibi...

Hasta...
Bu kış bu beşinci olur. artık herhalde bu sefer kesin ölürüm.

Kendimi gerçekten çaresiz ve küçük hissediyorum bazen.
Bazen ise bir fil kadar kuvvetli.

Mulher melancia'nın canlı yayında yumurta sürülmüş sol kalçası gibi.

görsel

Ölü salih gibi.

ölümlerden dönmüşcesine hadi ikinci seferi atlattık, üçüncüyü görmeyeyim nolur.

Ait olmadığım bir yerde sıkışıp kalmış gibi hissediyorum.

akışına bıraktım.

ot gibi yaşıyorum hissetmiyorum galiba yok yok o mümkün değilde böyle ne bileyim tam olarak ne hissettiğimi bende bilmiyorum ama düşününce biraz gergin biraz boş sanki ot gibi yaşıyorum her gün aynı şeyleri yapıyorum ve kafayı yiyorum ve galiba bunun tek iyi yanı kafamı yiyor oluşum hatta geöen kahvaltı edeyim dedim -normalde kahvaltı etmişliğim olmaz uzaktan selamaşırız öyle-anormal günümdeydim herhalde işte açtım dolabı baktım dolap boş kapattım dolabın kapağını sonra bir daha açtım eğildim dolabın önüne melül melül bakıyorum bu arada dolabın şekeri düşüyor ve bip bip bip diye ötmeye başlıyor bende sinirli bir yan bakış atıp buzdolabıyla tripleşiyorum
reçel tabağına baktım Allah bilir kaç ay önce -yıl olmuş mudur ki-ekmek bandığım reçel tabğı hala olduğu gibiydi biraz sertti ama işte reçelin de triplerini çekmek durumunda kaldım-lan sen şekersin trip atmak ne- peynir ve zeytinle de konuşmayalı zaten uzuuuun zaman olmuştu....üf üşendim yazmaya buraya kadar okuyanın çekmediği çile kalsın (Amin) yatayım bari de iyi bir yatırım sağl.....gelece...me

kaçmak pek bir işe yaramıyormuş en azından bu sefer bana böyle hissettirdi,ucuz atlattık.

Boşlukta.
Ama sanki ben boşluktaymışım gibi değil, ben boşlukmuşum gibi hissediyorum. Bunu da ilk defa bu kadar net gözlemleyebildim. Ne yararı olur bilmiyorum.

Hissetmiyorum. Duygularım ölmüş vaziyette.

Karşımda ben varım ve tüm yaşadığım acıları seyrediyor ve müdahale edemiyor gibi hissediyorum. Yumruğumu sıkmışım böyle.

ne hissettiğimi bilmiyorum. sanırım belirsizlik.

Diriliş Ertuğrul dizisindeki Lefke kalesinin tüm ordularının bir tek bamsıya yenilmesi gibi. Daha sonra kalemin fetih olunmasıyla sonuçlanıyor mevzu. Öyle bir karamsarlık.

doğru yolu bulup daha sonra kestirmeden gitmeye çalışırken kaybolan insan.

Bitmişş.

Kırık, boşvermiş ve daha özgür.

görsel

Karışık duygular içindeyim. Evet sevgilimden ayrıldım ve evet şu anki sorunum bu bazılarınıza göre küçük ve peeeh bu mu yani denilecek ama bazılarınıza göre derin duygular uyandıracak bir olay. Anlatmak istiyorum çünkü ona anlatamıyorum. Sürekli ayrılıp barıştık şu 10 ayı geçkin ilişkimizde. Her günümüzü beraber geçirdik çok eğlendik, çok şey paylaştık, beraber tatile gittik, ilk defa onunla bara gittim. Çok güzel şeyler bunlar. Ama bana asla destek olamadı. Yaptığım her şeyi kötüledi. Hayatımdan, ailemden, yakınlarımdan, okulumdan uzaklaştırdı beni. Ben buna neden izin verdim? Eminim her kızın hayatında asla yapmayacağım bunu diyip bir erkekte yaptığı şeyler vardır. işte benim de bu yüzden, sevdim. Hem arkadaşım hem sevgilim oldu ama ne oldu? Çok karışmaya, çok kısıtlamaya artık hayatımı çok etkilemeye başladı. Çoğunlukla kötü anlamda. Sabah 08.30 sınavına çalışmam gerekirken benimle kavga etti, ablamla arama mesafe koymama sebep oldu, tüm arkadaşlarımı kaybetmeme sebep oldu. Az kalsın dünyam olan bir arkadaşımı kaybetmeme sebep oluyodu. Nasıl dertler bunlar diyebilirsiniz evet ama ben hiçbir sevgilimle bu kadar yalnız hissetmemiştim. Hep yanımdaydı ama ben çok yalnızdım. Sonrasında aramızdaki saygı ve belki de eş zamanlı sevgi azalmaya başladı. Artık birbirimize bağırıp küfürler edebiliyoduk. Hatta birbirimizi itip git diyebiliyoduk. Her defasında bana vicdan yaptırıp ya da şirinlikler yapıp geri döndü. Kabul ettim. Ama bu sefer olmamalı sözlük. Bu aşk olmamalı. Böyle aşk olmaz çünkü. Çok yalnız hissediyorum çok özlüyorum onu. 5 adım ötemde olmasına rağmen öpemememe, koklayamamama, sarılamamama katlanamıyorum. Ama böyle olmak zorunda. Bir şey söyleyin. Geçer dayan şunu yap bunu yap diyin. Çünkü bu çok zor. Beni her aradığında sızı hissedip belli etmemek çok zor. Seni özledim diyememek, onun da benim de iyiliğimiz için tek başıma çabalamaya çalışmak çok zor.

başım ağrıyor, kaç saattir baygın baygın yatıyorum..

birkaç haftadır olabildiğince uykusuz kalmış olmamın getirisi sanırım,

ben böyle olmayan değerimin yaşattığı altında ezilmiş hissederken ,
o nasıl rahattır şimdi ..

işte aptal olmamın getirisi galiba,
doyasıya sevmek,
doyasıya üzülmek..

Yakında mazbatayı alacakmış gibi!
görsel

bu aralar hiçbir şey hissedemiyorum hiç kimseye hiçbir şey hissedemiyorum.

uçurumun kıyısında.