namaz kılmanın çok huzur verici olması

hep kabul ettiğim bir gerçektir.
özellikle, sabah namazında pencereleri açacaksın serin serin rüzgar esecek.
içeriye sanki normal oksijen değil, huzur doluyor.
ateistler tabi ki psikolojik diyecek. tabi cınım tedaviler ile bile düzelmeyen her moku kafaya takan paranoyak psikolojimiz bize verecek bu huzuru.

Sabah namazi kilan kimse, allah'in himayesin de olur.

muhakkak öyledir. ancak söz konusu huzurun, bir çok müslüman için namaz biter bitmez dibe vurması, bıçağı kapanın bir diğerini boğazlamaya çalışması ilginçtir.

abdestli gezmek de bi ayri oluo kendini ermia gibi hissedion bi sakinlesion detoks gibi.

Ateistlerin kafalarının alamadığı gerçektir.

reklam kokan hareketler, bir insan öküze tapsa da huzur bulur. bu inançla ilgili bir duygu inanç propagandası yapmak saçma.

Esrar da ayni kafayi yapar. Hem de anlamsizca domalmaya gerek yok.

inanan insan için geçerli ve doğru olan bir tespit. bana kalırsa hiçbir yerde bulunamayacak bir huzur verir özellikle sabah namazı. abdestin de bilimsel açıdan insana faydaları yazar. zaten su tüm negatif enerjiyi atar.

(bkz: anlayamazsınız)

müezzin ezanı okuduktan sonra ezan duasının ardında gametliyerek namaza durmak imamın arkasında huşu ile kendimi bir hoş hissediyorum kıldığımda vallahi Rabbi ile konuşmak insana verdiği huzuru yaşamadan anlamak imkansız.