bugün

kadının menapoza erkeğin antropoza girdiği andır.
Migros'ta kasadaki kızların "abi seni şöyle alalım, günaydın abi" dedikleri anlar... Daha kışın "nasılsınız beyfendi" diyordunuz noldu iki arada bi derede?
otobüsteki ablanın geç abi sen otur dediği an. o teyze değilmiş ben abiymişim.
Şakaklara düşen beyazların gün geçtikçe artmasına şahit olmak. Bir de, geçenlerde gidilen nişanda, sevdiğim çocukların babalarının, "aa bak faideli amcanı, enişteni tanıyor musun sen?" Demesi. Bir an, emekli amca gibi hissettim kendimi resmen.
sokakta top oynayan çocukların olmadığını görmek.
müstakbel liselilerin konuştuğu dili anlayamadığın andır efendim.
sözlüğe girdiğinizde sağ üst köşedeki chrome yakınlaştırmayı %125 e çıkardığınızda.
Kişinin kendisinden küçüklerin muhabbetine kulak misafiri olduğu andır.

Bugün kardeşim ve kuzenim yanımda muhabbet ederlerken kuzenim kardeşime "bana neden görüldü çektin lan" deyince ürperdim. Görüldü çekmenin ne olduğunu anlamama rağmen ne olduğunu sordum, güzel güzel açıkladılar. Çocuğum, neden gördün de cevap vermedin desenize gibi bir şeyler söyleyince de "o çok uzun abla ya" karşılığını aldım. Bu karşılığın üzerine "ulan ben daha yirmi bir yaşımdayım neden bana dedenize ninenize davranır gibi davranıyorsunuz insafsızlar!" diyemedim. Bütün sözlerimi tek tek yutup yaşlandığımı kabullendim, ilk defa.

Bunun bu kadar koyan bir şey olduğunu bilmiyordum ben ya.
Kadınların çocuklarını korkutmak için '' bak abi kızıyor'' demek yerine '' bak amca kızıyor'' demeye başladıkları an.
hayranlıkla izlediğim futbolcuların yaşılarım olması.
Küçük çocuklar "abla"dan "teyze"ye terfi edince.
ilk okul arkadaşlarının evlendiği haberini aldığın zaman. gerçi yaş 21, tuhaflık onlarda ama olsun lan, 10 sene önce top oynadığın insanların evlendiğini duyunca insan bir "vay aq" olmuyor değil.
Büyüklerin siyaset görüşlerini konuştuğunda anlamayıp, zaman gelip konuya fikirlerinle dahil olduğunda.
'Meraba abi' yerine 'meraba amca' denmeye başlanması.
Daha duymadık gerçi.
lise anılarını anlatırken üzerinden kaç yılın geçtiğini hesap edip derinden bir "oha" çekilen an.
Her an...
eskiden yapmaya bayıldığımız şeylere artık heves bulamadığımız anlar.
insanlara katlanma eşiğinin düştüğünü fark ettiğin an.
Ölümü daha fazla düşünmeye ve varlığını sorgulamaya başlar. Ateistler in 40 ın dan sonra inanmaya baslamalarının sebeplerinden biriside budur diye düşünüyorum. Çünkı 68 kuşağı komünizm ayağına ateistlıgı seçenlerın çoğu şu anda namaz kılıyorlar, oruç tutuyorlar, hacca gidiyorlar.
merdiven çıkarken nefes nefese kalmak.
Çocukluk arkadaşlarını göbekli ve kel gördüğü andır.
Olmaz olsundur.
Neyse ki hala ne güzel insanım ben hep yaşım 19.*
asker arkadaşının "ellerinden öperler iki oğlum var" dediği an. Ellerden öpüyorsa sıkıntı büyük.
görsel
Kaç yıl geçmiş üstünden !
Dedem yaşındaki adamın durakta beklerken yanıma gelip yenge Eminönü durağı ne tarafta diye sorduğu an. Yenge ne lan diyememek ne diyon amca diyememek ikinci peron demek sonra da gülsem mi ağlasam mı bilememek.
sabah kalktığınızda yüzünüzde oluşan yastık izinin öğle saatlerine kadar geçmemesi.