bugün

unutkanlık sebebidir.

hem kitaplar güzeldir, onları boynu bükük bırakmamak lazımdır.
Bazı kitaplar okuyucuyu içine alamıyor. Bir hevesle açtığımız kitabın sayfasını sıkılganlıkla kapatıyoruz. Böyle durumlarda suç biz okurların değil bizi hikayenin içine alıp sürükleyemeyen yazarlarındır.
yeni bir şeye başlamak, heves dediğimiz o şey, dopamin salgılanması olayıdır. bir hevesle yeni bir kitaba başlarız, beyin hızla dopamin salgılar, çok zevklidir başlamak.

sonra ilerledikçe salgı azalır. ama beyin aynı hazzı tekrar yaşamak ister.

gider bir kitap daha alırsınız, başlarsınız, dopamin salgılanır.

bu böyle sürer gider. eğer kitapları bitirmeden yenilerini almaya devam ederseniz, beyin bu duruma alışacak, çıta gittikçe düşecektir.

en iyisi, zorla da olsa kitabı bitirmektir.
Ayip ayip.
hafıza zayıflamaya yol açacağı doğru ise tüm kitaplar bu sonucu oluşturur. keza bir kitapta kıyamet kopmuyorsa karakterlerin öyküsü devam edebilir.

kürk mantolu madonna kitabındaki küçük kız ne oldu acaba belki de türkiye dönüp kahramanın diğer karısından çocuklarından birisi ile evlenecek ! belki kim bilir.
Bazen o kadar ağır ilerliyor ve sıkıyor ki insan zorunda kalıyor.
Hatanın neresinden dönersen kârdır atasözü için biçilmiş kaftan.
Tutunamayanlar.dört ay sonra devam edip bitirdim.gerçekten sayfalara bomboş baktığım oldu.her ne kadar gözümde şimşekler çaksa da 340 sayfayı iki günde bitirdim.yarım bırakmak yolu tamamlamamak gibi...zorlamamak da lazım.
Kitap ne kadar kötü olursa olsun yapmanın içimden gelmediği durumdur. Garip. Ama kendimi şartlıyorum kitabı bitireceksin diye.
Kavgam ve çin damasını bıraktıydım banane lan sizin tarihinizden.
Her boku anlatmış bag hele bag derbiyesiz.
bazı kitaplar için gerekendir. çünkü size keyif vermeyen, sırf sonu gelsin diye bir kitabı okumak ruha eziyet.
polisiye romanlar için geçerli olan önermedir zira bu romanlar kişiye bir şey katmadigi gibi vakit kaybından başka işe de yaramazlar.
yani bir zaman sonra aldığınız hazzı kaçıran bölüm olursa bırakılıyor öyle. filmi yarıda bırakmak gibi bir şey.
Bazı kitaplar yarıda bırakılmayı bile haketmiyor. Hiç açmamak lazım kapaklarını.
bazı kitaplar ise bırakılmak zorunda kalıyor. zira kahramanın sonunun ne olduğu tahmin edilirse, sonunu görmemek için bırakabilirsiniz.
(bkz: anayurt oteli)
çok kötü bir his hayatımda tek bir kitabı yarıda bırakmıştım okuyacak akılda değildim o zamanlar. sonra dönüp tekrar okudum sırf yarım kalmasın diye ama yine anlamadım olsun. bir daha okurum.
evlat acısı gibidir. durup durup bıraktığın sayfadaki olaylar gelir aklına.
Keyif kaçıran şey.
O kitap bitecek.