kitabı yarıda bırakmak

bıkkınlıkla, kitabı sevmemekle ya da farklı bok püsüre bağlanmaması gereken olaydır. herkesin kendine göre ilgisi alakası vardır ve bunlara yönelir insan. ki bıkmak zaten doğaldır ve o ayrı mevzu.
bahsetmek istediklerimi bir çırpıda düzenli şekilde yazamayan biriyim. o halde hemen kısa bi şekilde bahsedip bitirmek istiyorum.
bazı kitaplar vardır, aylak adam, martin eden ya da bukowski hikayeleri gibi. konuların sonundan çok gidişatı önemlidir. konuların sonunu pek önemsemez bazı kişiler. okuduğu kitapta kendinden kişiler bulur ve o kişilerin eylemlerini, düşüncelerini irdeler. yazarın konuyu nereye bağlayacağı umurlarında değildir.

karamazov kardeşler'i okuyan adam alyoşa'nın düşüncelerini hiç önemsemiyor ve benimsemiyor olabilir mesela. ya da balzac'ın bir binayı sırf mimarların anlayacağı tarzda iki sayfa tasvir etmesi de kişiyi ilgilendirmiyor olabilir.

kitabı yarıda bırakmak kişide suçluluk duygusu yaratmamalı. çok yüksek bi fiyatla alınmışsa bile yarıda bırakılabilmeli o kitap.

suçluluk duygusu yaratmadan kapatıp diğer kitaplara yönelmek güzeldir.

(bkz: zararın neresinden dönersen kardır)
(bkz: zar adamın neresinde bıraksan kardır)

okumaya değmediğini anladığınız anda bırakın gitsin. kaybettiğiniz zamana daha fazlasını eklemeyin.

özeti daha cazip gelir.
(bkz: özet geç piç)

doğru kitabı seçemediğinizi gösterir.

sebebi çoğu zaman yeni bir kitaba başlama hevesidir. alışkanlık haline getirmemek gerekir.

illa başladık diye çürük çıkan karpuzu yemek zorunda olmamak kadar doğaldır.

vicdan azabı gibi başucunuzda * durur.

En zor, en ağır kitap bile olsa okunulmalı ve bitirilmelidir. Sevilmediği için değil ama zamansızlıktan bitirilememesi daha rahatlatıcı ve sakinleştiricidir

insanın zekasını olumsuz yönde etkilediği ispatlanmıştır.

kitaplardan soğuma sebebi olabilir, dahada kötüsü hayattan soğuma sebebi olabilir. O yüzden kitap alırken bir değil bin defa düşünmeli insan.

okumaya değmediğini düşündüğünüz bir kitabı bırakmak doğru davranıştır, kötü bir alışkanlık gibi durabilir ama en azından o kitap hakkında genel bir bilgiye sahip olursunuz, yazarın yazım üslubunu yaklaşık olarak kavrarsınız, bahsi geçtiğinde iyi kötü yorum yaparsınız, her neyse hiç okumamaktan iyidir.

Sürekli olan bir şeyse depresyon belirtisi olabilir.

(bkz: maymun iştahlı olmak)

unutkanlığa neden olduğu ve hafızaya ciddi zarar verdiğini söyleyen nörologlar ve nöropsikyatristler vardır.

filmleri, kitapları yarıda bırakmayın efendiler mecbur olmadıkça.

Yapman gerekip yapmadıkların listesinde daimi olarak yerini alır.

kitap sürükleyici değilse ve anlaşılabilir bir anlatım kullanılmamışsa söz konusu olandır.

O kitaba, iki dünya bir araya gelse yeniden başlanmaz.

insanoğlu nankör, hemencecik hevesi kaçar.

bazen yaptığım eylem. eğer yazar bir satırlık şeyi iki sayfa anlatıyorsa ayar olurum. bu onun niteliksiz olduğu ve sayfa sayısının fazlalığı ile ticarete döktüğünü gösterir. haliyle okumam mk.

bununla ilgili bi konferansa gitmiştim.

adam bir şeyleri yarıda bırakmak ile ilgili şeyler anlatıp durdu. bu tür şeylerin aklımızın bir köşesinde kalacağını ve ileri ki yaşantımızda bize konsantrasyon eksikliği ve öz güven kaybı gibi birçok eksi yön katacağını söyledi.. o yarıda bıraktığım kitaplar aklıma gelince adamın ne kadar doğru söylediğini anladım. çünkü başka bi kitaba başlayacağım zaman aklımın bi kenarında sürekli bu kitapta sıkıcı bıraksam mı gibi bir düşünce oluyor. bu tür olaylar sadece kitabı yarıda bırakmayla gerçekleşmez. devamını getirmeniz gereken şeyleri yarıda bırakırsanız, devamını getirmek istediğiniz şeyleri yapmakta zorlanırsınız.

"vazgecmek en guzelidir bazen" dedirten durumdur.

zaman kiymetli ve zaten zar zor zaman ayirdigimiz kitap okumayi, zorlama okumalar yaparak gecirdigimizde, kitap okumaktan bile soguyabiliriz.

onceleri takinti gibiydi bu bende. ki pek cok insanda da vardir. rezalet de olsa bitecek o kitap. bu ugurda ayse kulin, kahraman tazeoglu, ahmet batman bile okumuslugum vardir sonuna kadar. he ne oldu bitirdim de? bir daha o yazarlari okumamam gerektigini ogrendim. deger mi buna, bilemem ama. kesinlikle gerek yok zorla bitirmeye. keyif alinan kitaplar okunmalidir yalnizca.

Benim en cok yaptigim eylem. Hafizada gerilige sebep oluyomus.

En nefret ettiğim şeydir. Kitaba ihanet etmiş hissi verir. Bunun için okumayı düşündüğüm kitapla ilgili daha önce okuyanlarla görüşür kafama uyarsa öyle başlarım.

irticaya örnek durumlardandır bazen.

bu aralar çok yaptığım eylemlerlerden biridir.odaklanamıyorum bir türlü.

Belki bir umut yariya kadar sabrederim. son 4 sayfasinda biraktigim dahi olmuştur.