bugün

günümüzde gayet normal karşılanan durum. 2 senedir karşı dairede oturan kişiyi bir kez sabah evden çıkarken, bir de apartman kapısından girerken gördüm. oysa çocukluğumda böyle değildi. bizim ev diye bir şey yoktu sadece, komşuların yediği içtiği ayrı gitmez, çocuklar diğer dairelerde kalır, anneler babalar yemeklere gider, piknikler yapılırdı. çok fazla şey değişti.
Şehirlerde Neredeyse Herkesin kendi kabuğuna çekilip aşırı bireyselleştiği, dijitalleşmenin fazlasıyla depar attığı, insanlara olan güvensizlik duygusunun artış yaşandığı bir yerde oldukça normal bir durum kesinlikle şüphesiz.. Adam ta Amerika'daki Kore'deki biriyle tanışıp sanaldan yazışıyor arkadaş oluyor ama daha karşıda oturan beş yıllık komşusu ile sohbet muhabbet etmişliği yok..
ben tanıyorum da noluyor ustam. boş adamın teki.