bugün

para, güç, mevki, kariyer vb. şeyler gibi çalışılarak elde edilemeyendir.

Çanakkale savaşları için anlatılan en önemli olaylardan biridir. türk tarafının erzakı biter. bir grup askerin sadece akşam yetecek kadar yemeği vardır. yetersiz lojistik nedeniyle bir daha ne zaman yemek geleceği de belli değildir. uyanık yurdum insanından biri çıkar son kalan erzakın hepsini toplar, bir bohçaya koyar ve anzak tarafındaki askerlere atar.

karşılıklı cephelerin yer yer 10-15 metre mesafeye düştüğü, ertesi güne düşman kurşunu ya da hastalıktan ölmenin büyük bir ihtimal olduğu böyle bir ortamda (erzak yönünden daha iyi durumda olan) anzaklar fazlasıyla doldurdukları bir bohçayı türk cehpesine atar. bunu belki 5 dk sonra öldüreceği ya da kurşunu ile can vereceği düşmanına yaparlar. karakterli bir insan olmak tam da budur.

dünyada değişmeyecek bazı gerçekler vardır. insan dediğin savaşta bile insan olduğunu unutmamalıdır.

ne deyim allah düşmanın bile karakterlisini nasip etsin!