bugün

Yaşamaktan yoruldum,
Her yeni güne söylenecek söz aramaktan...
Ama debeleniyorum yine bir şekilde.

insanlardan korkar oldum belki son zamanlarda, hatta kendimden bile.

Dinlemeyi çok iyi bildim hep, anlamaya çalışmayı...
Ama kimse anlamadı beni, dahası anlamaya çalışmadı...

Belki de sözcükleri bırakıp karanlıktan çıkış yolumu bulmalıyım.

Içimden gelen sözler
Hayatla ilgili çok ütopik beklentilerim varmış.bir ev bir araba aslında ütopyaymış!
hayatta bir şeyi elde etmek için inanılmaz çaba harcamaktan yoruldum. bir şeyler artık ben istemeden dümdüz gerçekleşsin. monotonluktan çıkmak için ben çaba harcamayayım. çünkü yoruldum.
gelmiyır. içim mi yok acaba?
“Bir sisli hazan kesilir ruhum, eğer görmese.”
Hayatıma girip kendine alıştırıp her anımda var olup daha sonra hiçbir şey olmamış gibi çekip gidemezsin. Gidiyor musun? Bir daha dönemezsin çünkü arkanda bıraktığın şey tam anlamıyla bir enkazdı ve ben onu toparlayana kadar yerlerde süründüm. Hem devam etmeye çalışıp hem düştüm defalarca. Çalışırken şiş gözlerle okula gittim, öğrencilerimi geç öğretmenlerin o bakışları ve birbirlerine fısfıs konuşması o kadar çirkindi ki aşamadım “artık buradan dönmez açık mert korkusuz, bırak” dedim istifa ettim. Aylar geçti aylar! şimdi yüzüm tam tekrar gülmeye başlarken bu dönüşün sebebi ne? Bu acımasızlık değil mi ya? Ağzımı aramak neden? Sevgim bitmedi her yerde seni görüyorum demekle oluyor mu öyle?

madem bu kadar basit, benim seni arayıp bulamadığım o anların ne önemi kaldı allah aşkına? sabaha kadar yorganı ısırdığım, ağlamaktan içimin çıktığı o günlerin ne anlamı kaldı? bu saatten sonra sana dönersem kendime saygımı kaybederim ben. senin git gelli ruh halinden o kadar yoruldum ki. Bıktım.
Selam.
Bunu yazmak geldi içimden.
Güzel olan her şey için teşekkür etmek istedim.
Yolculuklar, sohbetler, yemeler içmeler.
iyi oldu aslında geçmişte kalması. Ben pişman değilim, sen de olma.
Cadı gibi davrandığım dönemlerim için umarım beni affetmişsindir çünkü biraz utanç içersindeyim.

Hayat biraz kısa.
Bir buket çiçek yollamak isterdim sana.
Hâlâ yaşadığını bilmek nefes almak hiçbir zaman bu kadar anlamlı hâle gelmemişti.
"Sevdiklerinizi yüreklerinden sımsıkı tutun, yarın çok geç olmakla meşhurdur."
görsel
Dünya senin adaletini seveyim ben.
büsbütün kayboldum bana dokunmayın sakın, bunların düzenine sokayım.
Bir ben var benden içeri, yardan dışarı, insana öteki, dünyaya yabancı, hayatla kavgalı, insancıl okullardan kovgun.

Ece ayhan'a atıf da yaptı naif, tan kızılı ruhum.
‘ Sevdiğim insanlar sevmediğim izler bıraktı.‘
Muzik dinlerken sanki dünyadaki tüm dertleri çekmiş ve içinde eritmiş gibi triplere girip, uzaklara dalıp giden insanlardan çok korkuyorum.
kuru bir hayalim ya da beklentim kalmamış. gelecek ile ilgili soru sorulurken, konuşurken boğazım düğümleniyor. ezberden vakti zamanında kurduğum düşleri anlatıyorum sadece.
görsel
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil...
söylemiycam.
Hayata farklı pencerelerden bakmayın gidin yaşayın.
iyi olmak istiyorsan senin bana gelmen lazım, benim iyi olmaya ihtiyacım yok. Senin ihtiyacın var ve senin gelmen lazım. Ticaret böyle.
görsel
biz hep içimizden geleni söylüyoruz.
Kendimi unutturacak kadar alkol istiyorum. Ve Kalemle kağıt. Derdimi bir tek böyle anlatabilirim kendime.
Dünyaya tekrar gelip her şeye yeniden başlamak isterdim. Mümkün olsaydı...

Olanı kadar yeniden başlamalıyım ama nasıl?

Çaresiz hissediyorum. Yalnız, anlaşılmaz, sevgisiz...
Yatın uyuyun ak.