insanlardan nefret etmek

Normaldir bende ediyorum.

kendiyle barışık olmayan, sorunlu insan davranışı.
Ama kardeş, yüzündeki sivilceler yüzünden de insanlardan nefret edilmez ki.. Bir de o de'yi özneden ayırın, ondan sonra nefret edin amk.

Öyle karmaşık duygular besliyorum ki insanoğluna karşı bu ne tam bir nefret ne de insanlara karşı içimdeki sevgi. yaşadığımız olaylar, duyduğumuz haberler günden güne insanlardan nefret etme noktasına getiriyor beni. mesela bugün bir inşaat işçisinin işvereni tarafından bağırarak azarlanmasına şahit oldum. adam daha fazla dayanamadı gözleri karardı ve düşüp kafasını duvara vurdu. kendine geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağladı adam. belirtmem gerekir ki bu adam 45 yaşlarında 3 cocuk sahibi koskoca bir adam. Çocuklar gibi gözümün önünde ağladı. şimdi konuyu nereye getiricem. simdi ben bu işveren yüzünden tüm insanlardan nefret etmek istiyorum. yolda gördüğüm insanlardan bile tiksiniyorum, insanoğlu çok kötü cok gaddar. sonra o hıçkıra hıçkıra aglayan 1.90 boyunda 45 yaşında 3 çocuk sahibi adam gözümün önüne geliyor ve insanlar için içim yanıyor. kendi icimde bile ikilemler yaşıyorum. o zaman ne diyebilirim ki? bat dünya bat!

hergün daha da körüklenen duygum. çok cins insanlar var, öyle böyle değil.

türkiyedeki insanlardan nefret etmektir ve türkiyede yaşamanın bir sonucudur. çok iyi insanlardan nefret etmek de bu kişiler genelde amimi olmadığı içindir. aşık insanlardan nefret etmek diye gider bu. en son insanlardan ve düşüncelerinden nefret ediyorum dersiniz.

Zaman zaman yaşanabilir. Özellikle türkiye de yaşıyorsanız daha sık yaşarsınız...

akraba ilişkilerine önem veren ve hepsini kayıtsız şartsız çok seven bir dediklerini iki etmeyen benim gibi bir adama yüzüme ne kadar saygılı ve vefalı bir birey olduğum söylenip en küçük hatamda arkamdan konuşulanları duyduktan sonra genel olarak benimsediğim ruh halidir. beni sizler yarattınız hepinize sonsuz teşekkürler.

Son zamanlarda haberlerde görünen olaylar yüzünden olan şeydir. Bakıyoruz şöyle haberlere. Çocuk istismarı, cinayetler, dolandırıcılar. Dahası saymakla bitmez. Kardeş kardeşe düşman olup canını alabiliyor. Dünya Nereye gidiyor diye sorarken kendi kendimize, işte tam bu esnada insanlardan ister istemez bir nefret hissi içimizde yer edinmeye başlıyor.

Çoğunda bu his değişik etkilerle kendini gösteriyor. Bazıları ise bu nefreti içinde saklıyor. Nefret etmek. insanlardan nefret etmek. Garip gelir kulağa ama, oluyor işte. Aslında bu nefret duygusu yerine, tedbirli davranmak en iyisidir. Tedbir alınınca kimseden nefret etmeye gerek kalmaz çoğu zaman. Fakat şu var. Her yüz kişiden 70 tanesi kötü karakter sahibi zamanımızda. Yani bu nefret konusunda haklılık payı elbet var. Bunu gözden kaçırmak olası birşey değil. Ama yinede sevgiyle hareket eden sevgi, nefretle hareket eden nefret görür. Bunu akıldan çıkarmamak lazım.

içinde bulunduğum durum. türk, kürt, suriyreli demem kendini insan olarak tanıtan her varlıktan nefret ederim.

son iki yıldır ben de nefret besliyorum bu dünyalılara.
kimseye faydası olmayan zavallı yaratıklar.
öyle uzun cümleler kurmayacağım çünkü değmezsiniz.

görsel

Büyüyerek ve insanları tanıyarak başımıza gelen eylem.Bazen insanlardan o kadar çok nefret ediyorum ki , bir masa olmak daha cazip geliyor.

Arkadaşlar dalga geçmeyin özürlüdür belki .

Hepsinden değil ama ego yarıştıran sığ insanlardan nefret ederim. Çok itici olurlar maalesef.

(bkz: mizantropi)

Dibine kadar hissettiğim.
Psikolojim çökmüş falan da değil. Nefret ettikçe ve bir bir siktir ettikçe güçleniyorum.

yalnız bir cumartesi geçiyorsun.

insanlardan , toplum içine girdikçe nefret edebilirsiniz. durduk yere söylenmez bu laf. kazık yemişsindir, birinin, birine yaptığı kötülüğe şahit olmuşsundur falan filan. insanlardan nefret etmek, hiç kimseyi sevmemek, kimseyle anlaşamamak değildir. insan bu, değişmeye en müsait canlı. kimin ne olduğu belli olamayabiliyor. herkese güvenmeyin lafı burada ortaya çıkıyor bence.

Normaldir. O kadar ikiyüzlü ve fesatlar ki. Hele zor zamanlar geciriyorsan kimse olmuyor yanında.

Nefret ediyorsun ama olmasalar da canın sıkılıyor be.

Bazen fazlasıyla bu moda giriyorum.

Oluyor bazen. Aşmak lazim bi sekilde.

Gördüm. Her şeyi... Uzaktan, seyirci gibi. Her açıdan izledim. Ne de iğrenç bir varlık şu insan. Ne de yalancı. Kimsenin acısı kimsenin umrunda değilken, nasıl da birbirlerine duygu sömürüsü yaparlar. Nasıl da diğerlerini, kendilerini tatmin etmek için kullanırlar. Önceleri görmezden geldikleri insanları, düşünce nasıl da dost bilirler.

Nefret de fazla insanlara. Fakat ne çare.

yıllarca çekilen acılardan sonra doğru karardır. 100 lerce kitap okudum. kitaplardaki insanlarla gerçek hayattakilerin hiç bir ortak noktasını bulamadım.

nefret değil de, insanlara karşı nötr olmak. hiçbir şey hissetmemek.
%99'u sevilecek varlık değiller.

Bunu basite indirgemek bencilliğin göstergesidir.

Çevrenizdeki iyi insanların varlığını göz ardı etmemek gerekir.

Nefret konusunda yapılacak aşırı hırs bizi derin bir yalnızlığın içine sürükleyecektir.