il postino

(bkz: şiir onu yazana değil ona ihtiyacı olana aittir)

Bir erkek sana kelimeleriyle dokunmaya basladığı anda elleri uzakta degildir gibi güzel diyalogları olan 1994 yapımı italyan filmi.

görsel

yeni izlediğim 1994 yapımı film. işin ilginç tarafı filmde görüldüğü gibi başroldeki oyuncu abimizin film çekimi biter bitmez kalp krizinden hayatını kaybetmesidir. kendisi hastalığı nedeniyle tedavi olmak yerine bu filmi çekmek istemiştir zaten. ölümü babamla aynı yıla ve küçük pablitoyla aynı yaşta oluşumuza denk gelmesiyle beni bayağı bir şaşırtmıştır.
(bkz: massimo troisi)

"mario: sevgili şair arkadaşım ve yoldaşım, beni bu belaya sen bulaştırdın ve sen kurtaracaksın... bana okumam için kitaplar verdin... dilimi pul yalamak dışında da kullanmanın yollarını öğrettin.. aşık olmam senin suçun...

neruda: hayır, bunun benle bir ilgisi yok... sana kitaplarımı verdim ama şiirlerimi çalmana izin vermedim... benim
matilde için yazdığım şiiri beatrice’e vermişsin...

mario: şiir onu yazana değil, ona ihtiyacı olana aittir...

neruda: bu demokratik düşünceni takdir ediyorum..."

1996 yılının en iyi film müziği oscar'ını alan film.

"aldanma ki şair sözü elbette yalandır" diyen fuzuli'yi haklı çıkaran film.

--spoiler--

pablo neruda arkadaşları için bir kayıt hazırlamaktadır. dostum diye mario'yu tanıtır ve mario'dan oranın güzelliklerini arkadaşlarına ses kaydında anlatmasını ister. maio'nun verdiği tek cevap sevdiği kadının adıdır.

--spoiler--

"Bir erkek sana kelimeleriyle dokunmaya başladığında elleri uzakta değildir."

beatrice'e gönlünü fena halde kaptıran mario'muz koşarak neruda'nın yanına gelir:
- ben aşık oldum!
- ah.. önemli değil panzehiri var.
- hayır hayır, çözüm istemiyorum, hasta kalmak istiyorum..

birbirinden güzel diyaloglara, görüntülere ve anlatıma sahip sanat eseri.

posta şefi: adım giorgino ve bana efendim demelisin çünkü senin şefinim. ama bunu istemiyorum çünkü ben de komünistim.

"şiir yazana değil ona ihtiyaç duyana aittir."

'şiir, yazana değil ona en çok ihtiyaç duyana aittir' diyerek neruda' nın şiirlerini kendisi yazmış gibi, kasabanın en güzel kadınına okumuş ve sonunda onun kalbini kazanmayı başarmış, -hafiften- özürlü bir postacının hikayesini anlatan ve bir solukta izlenen harika bir film.

1994 yapımı Fransa, italya, belçika ortak yapımı filmdir. pablo neruda'nın italya'ya sürgün edilmesiyle başlar. gerisi için (bkz: il postino) *