bugün

Biraz daha yaşadıktan sonra her şey düzelecek.
en azından yaşıyoruz bu da bir şey be abi.
bırak günler dilediğini yapsın, râzı ol, hükmünü verince kader. deyip, her hâl geçicidir, cihetinden devam eden nasihatler silsilesi. fakat hiç şüphe yok ki, kişi o hâletten çıkmadan nâfiledir söylenenler. yok teselliden nasibim, vermeyin zahmet bana. gibi
ölürsen de yanabilirsin. ölmeye çalışma.
Üzerinde yaşadığın gezegeni keşfet.
alıntıdır.

+bir sıkıntın mı var?
-evet.
+bunun için yapacak bir şeyin var mı?
-evet.
+o zaman neden dert ediyorsun?

++++++++++++++++++++++++

+bir sıkıntın mı var?
-evet.
+bunun için yapacak bir şeyin var mı?
-hayır.
+o zaman neden dert ediyorsun?
hiç umudu kalmamış birisi zaten metal olarak ölmüştür. en azından daha fazla acı çekmesine ve bu ülkede boşu boşuna yer kaplamasına gerek yoktur.

tek kurtuluş yolu intihardır. borçtan da, dertlerden de, acılardan da kurtarır insanı. umudunuz kalmamışsa başka bir yolu da yoktur zaten. intihar edin bitsin.
Kaybedicek hiç bişeyin yok dostum sıfırdan başla ve elde edeceklerinin de(mal-mülk, çevre, statü, dış görünüş vs.) bi gün seni terkedebileceğini unutma.

Mutlu son yok, hatta son yok şu hayatta. inişli çıkışlı anlayacağın.

Çok samimi söylüyorum her kışın ardında bi bahar gizli, sabır..
Götünü parmakla.
Ot içebilir. Belki bir umudu vardır derinlerde onu keşfeder.
bizim kalbimiz hep kırıktı çocuk. ama yinede eksik etmeyiz sol cebimizden umudu. nazım hikmet.
Her gecenin bir sabahı vardır.
montla sıç.
inşirah suresini birkaç defa oku.
Benim bi umudum kalmadi artik.

Sadece hayati, alacağım kararları bir kumar olarak görüyorum artık.

Ya kazanirsin ya kaybedersin. Baska bi ihtimal yok.
kendi kendime artık hiçbir hayalim yok derken gördüğüm başlık. bazen ne kadar umutla başlarsan güne, geceyi küskün ve kırgın bir şekilde kapatabiliyorsun işte.
"Unutma; kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin" demek yeterli olur sanırsam, tabii akıllı biriyse.
bu tavsiyeleri okuması bile umudu olduğunu gösterdiğine göre şimdi git ve o umudu yaşat koçm.
18.03.2018’de şu entryi girmişim,
sanırım umudumun kalmadığı bir dönemde olsam uzun yürüyüşler yapıp hayatımı bir gözden geçirirdim umutsuzluğum kaynağını düşünürdüm eskiden zevk veren şeyleri tekrar denerdim. yeni insanlar tanımaya çalışırdım daha umutlu ve bana iyi gelen. yeni bir amaç arardım kendime.

Şimdi 2 sene önceki tavsiyemi düşünüyorum. Umutsuzluğumun kaynağı fazlaca olumsuz eleştirde bulunmam, kendime ve içimde bulunduğum toplumun iyileşeceğine dair inancımın bulunmaması. Pandemiden dolayı sürekli evde olup daha fazla düşünmem de etkisi. Eskiden zevk aldığım şeyleri düşünüyorum. Spor yapmak. Bulunduğum semtte normalde ödediğim fiyatın 4 katı olduğundan salona gidemiyorum ama evde bölgesel egzersizler yapıyorum bu çok iyi ve kaliteli hissettiriyor. Kitap okumak, bunu bu aralar yapamıyorum. içimden gelmiyor daha nedense okudukça daha da karamsar oluyorum. Bilmediğim için daha da üzülüyorum. içi boş hissediyorum. Sevgilimi öpmek, gezmek, onunla ettiğimiz güzel felsefi sohbetler. Artık ne sevgilim var ne de gezip sohbet edeceğim doğru düzgün bir arkadaşım bunu da yapamıyorum. Arada bir şeyler çiziyorum ve boyuyorum. Çok acemiyim güzel olunca başarılı kötü olunca sıçtım içine diyorum ve moralimi bozuyorum. Yeni insanlar tanıyorum çoğuyla anlık sohbetler oluyor bundan büyük keyif alıyorum. Çoğu aptal, çocuksu veya iyi niyetli olmadığından arkadaş olma gereği de duymuyorum. Son olarak uzun yürüyüşleri de yapıyorum bu da çok iyi geliyor. Ama kendime tavsiye olarak bir amaç edinmeyi gerçekleştiremedim. Bir amacım yok, Yarına uyanmak için bir nedenim. Bu kötü. Sorunu,Kendisini, kaynağını, çözümünü biliyorum ama uygulayamıyorum.
Sevgili dostum... Allah'a olan inancını asla kaybetme... Yusuf'u Zindanlardan Mısır'a sadrazam eden Allah sana umut vermezmi? Verir elbet... Bende o umut gerçek aşkı arıyorum sende aşkı aramalısın dostum...