bugün

yeni tasarımla henüz kaynaşamamış, henüz ona alışamamış olmanın verdiği huzursuzluk ve ben butonunun olmamasından kaynaklı yalnızlık hissinin tesiriyle halen eski tasarımda yazmaya devam eden yazarlardır.
misal ben.
Yeni tasarımda "ben butonu nerde lan" diyen yazarlar topluluğudur. Ben de içindeyim.
alışmak sevmekten daha zor geliyor
(bkz: Benimdir) diğerine alışamadım. Neyin ne olduğu belli değil ki.
senelerin verdiği alışkanlıktan kurtulamayan yazardır.
umarım geçiş zorunlu olmaz şayet ben burda iyiyim.
(bkz: gelenekçi sözlük yazarları)
yeni tasarımda yazar hakkında bilgi kısmı çalışmadığından kullanan yazarlardır.
moderasyonun ayıbıdır kullananların değil. hiçbir özellik getirmedikleri halde kaldırmadılar eski tasarımı biraz adam olun ne şiş yansın ne kebap demeyin. bu arada donuz butonunun olmaması bile eski tasarım kullanmamak için yeterli.
Mobil en iyisi lan valla bak. Gereksiz butonlar yok ama En begenilen entryleri falan gorsek iyi olurdu
cumhuriyet döneminde " hilafet isterük! " diyenler gibidirler.

fakat alışamadım bacanaklar. bunu kapatana kadar kullanacam.
yenisine geçtiğimde aşina olduğum yazarların da sanki sözlükle birlikte değişmiş gibi gelmesi. sizi böyle sevmiştim.
Icinde bulundugum yazarlardir.
(bkz: meb55)

onun dışında yeni tasarıma "kim beni takip ediyor acaba?" diye bakmak, sevdiğim yazarları takip etmek ve de onların yazdıklarını kaçırmamak için yensi tasarıma geçiyorum arada ve oylamamı yapıp tekrar eski tasarıma geçiyorum.
içinde bulunduğum yazar grubudur.

bu tasarım çok samimidir. diğer sözlüklerin tasarımları böyle farklı. oralara yazası gelmiyor insanın.

bu yüzden eski tasarım süperdir, vazgeçilmezdir.