bugün

simge, sembol, işaret ve davranışların yorumlanmasını inceleyen disiplinler arası bir disiplindir. dil felsefesinin bir dalıdır. (bkz: semiyoloji)
bu disiplinin önemli isimleri aşağıdaki gibidir:

(bkz: roland barthes)
(bkz: peirce)
(bkz: saussure)
(bkz: umberto eco)
(bkz: açık yapıt)
(bkz: edmund husserl)
en genel ve en bilinen tanımıyla göstergeleri ve gösterge dizgelerini inceleyen bilimdir.

dilbilimsel metotları nesnelere uygulayan, her şeyi (oyunlar, jestler, yüz ifadeleri, dini ayinler, edebiyat eserleri, müzik parçaları...) dille tasvir etmeye ve dilsel olmayan bütün olguları da dil metaforuna dönüştürerek açıklamaya çalışan bir bilimdir.
basit bir ifadeyle nesnelerin, işaretlerin veya sembollerin, kendinden başka olguları ifade etmesi, anlamına gelmesidir. mesela bir erkeğin bir kıza "gül" vermesi bir göstergedir, çünkü gül sadece bir çiçekten ibaret değildir, bir çiçek aynı zamanda romantikliği, sevgiyi, aşkı göstergelemiştir. gösterilen: gül-çiçek, göstergelenen: aşk, sevgi.