gönüllü annelik

shcek tarafından uygulanan bir prosedur. sistemin isleyis sekli soyle. ikametgah kagıdınız ve sicil kaydınızla shceke basvuruyorsunuz. bir form dolduruyorsunuz. ilgi alanlarınızı ve uygun vakitlerinizi belirtiyorsunuz. bir sosyal hizmet memuru ile mulakata giriyorsunuz, kabul edilirseniz eger belirttiginiz saatlerde belirttiginiz yas grubu ile verilen aktiviteye katılıyorsunuz.

genel anlamda ilk ogretim ogrencilerinin odevlerine yardım etmekte olabiliyor, 0-6 yas arası bebeklere mama saatlerinde ya da banyo saatlerinde yardım etmekte olabiliyor. tamamen sizin seciminize baglı. oncesinde kısa bir egitime tabi tutuluyorsunuz. beylerin katılımına da acık ustelik.

(bkz: shcek)

detaylı bilgi icin buyrun;

http://www.shcek.gov.tr/h...etler/Gonullu_Calisma.asp

onlarca çocuk üzerinize hücüm eder ilgili,meraklı.saçınız , çantanız, elbiseniz artık herşey onlar için keşfedilmesi gereken unsurdur.küçük bir ilgi yeter kocaman gülmelerine. hepsini almak istersiniz, sevmek istersiniz kucağa almak yetmez.yoksunluklarla,sevgisizlikle küçük adımlarla ama inadına varolma, ama inadına size inat ben çocuğum dercesine koşarlar.

(bkz: taşıyıcı annelik)

dünyada daha büyük mutluluk olamaz. hiç olmazsa benim yaşadığım en güzel mutluluk bu.
lisedeyken bir kaç sınıf arkadaşı toplanıp kimsesiz çocuklar için birşeyler alıp yuvaya gittik. o manzarayı anlatmam çok zor, altını pisletmiş hastalanmış ayakları çorapsız ayakkabısız çocuklar, bir taraftanda onlara vuran bağıran bir kadın.
çocuklarla görüşemeden çıkmak istedim dışarı. ilk defa utanmadan ağladım.
kendi kendime "ben ne yapabilirim?" sorusunu sordum. "hesap sormak" ya da bişeyleri "devletten, başkalarından beklemek" yerine ben ne yapabilirdim.
o zaman daha 16 olduğum için bişey yapamadım. ama 18 e bastığım gün ilk işim gönüllü anneliğe başvurmak oldu.kısa bir eğitim sonrası kimisinin annesi kimisinin ablası oldum.bana ihtiyacı olan 10 tane çocuğum var.
zor birşey değil. haftada sana uygun olan birkaç saat ayırıyorsun sadece.
bazen bebeklere mama yedirmek, çoculara kitap okumak, onlarla oynamak konuşmak, bebeklere bıcı bıcı yaptırmak.
inanın o kadar güzel ki...

Tarifi imkansız bir duygusal tatmin sağlayan durumdur.
Aslında, o çocukların hiçbirşeyi iken, salt yüreğiniz istiyor diye, hiçbir karşılık gözetmeksizin, onlarca çocuğun annesi oluverirsiniz.
Onlardan çok şey öğrenirsiniz, onlar da sizden.
Gününü, saatini iple Çeker, kokularını, gülüşlerini özlersiniz. Ateşli bırakıp çıktıysanız, on defa arar, durumunu öğrenirsiniz.
Dualarızın en büyük kısmını oluşturan bir dolu çocuğunuz oluverir aniden.
Hayata, dünyaya bakışınızı değiştirir bu annelik, taşın altına elinizi koymanın huzuru yayılır bedeninize.
Tavsiye ederim.