bugün

değer mi ulan bir adam için bu saate kadar beklemeye diye kendimi sorguladığım şu saatlerde gözlerim uykusuzluktan yanarken kendi kendime dillendirdigim laftır.
Uyku düzenim çok eksantrik bir hal aldı. Uyumak istiyorum ama uyuyamıyorum çünkü iç huzurum yok.
Bu saatte işten gelerek kendime yaptığım eylemdir.

Çok sövmesem bari kendime.
ben bu işi üniversitede hallettim. olay çok basit. geceleri uyumuyorum, uykumu sadece geceye hapsetmiyorum. şimdi de geceleri çalıştığımdan inanın sizin için şafak vaktinin verdiği uyumalıyım modu neyse benim için ikindi vakti de o.
Uyku düzeni mi? O da ne? Lisede nasıl yaşamışım, geceleri nasıl uyuyabilmişim bilmiyorum ama üniversiteye başladım uyku düzeni gitgide bozuldu. Şimdi yüksek lisans yapıyorum (tezin de doğal etkisiyle) sabah insanların kalktığı saatte gidip yatıyorum. Kısmetse doktoraya düzelir. Aklıma böyle bir şey geldi https://www.youtube.com/watch?v=2q4AG-0PEK0
finalleri bitmiş kafası rahat büte kalmamış öğrenci sözüdür. ama bundan şikayetçi değildir. aksine bu durum hoşuna gider. arkadan ince bir müzikle akar gecelere
Şuan yaptığım eylem. Sıvayamıyorum da.
2. Ögretim üniversite ogrencisinin yasadigi en buyuk acı
iş hayatına atılınca çok özleyeceksiniz bugünleri.*
finaller dolayısıyla kurduğum cümledir.
Artık gece 4 'ten aşağısı kesmiyor.
Haftasonları her gece kullandığım cümle. BeynimE sokayım.