gazeteci

işine geldiği yazan kişidir, yalan yanlış şeyler de eklerler popüler olmak için. Yanıltıcı haber yapar çoğu.

Aynı bilim insanları gibi bunların da %95'i hiçbir etik kaygıya sahip olmaksızın patronları ne isterse onu yazan, şerefini satılığa çıkarmış paralı köpeklerdir.

Bunun günümüzde en açık örneği deutsche Welle (dw) isimli alman paçavrasıdır.

#44872745

Keza bu mülteci meselesinde de gazeteci şerefsizliğine yoğun olarak maruz kalmaktayız.

akp tarafından yürütülen ve ab tarafından desteklenen Türkiye'yi türksüzleştirme operasyonu kapsamında her gün binlerce afgan'ın doğu sınırımızı yürüyerek geçip Türkiye'ye giriyor.

Siz de her normal insan gibi bu duruma tepki gösterdiğinizde, aldığı fonların karşılığında AB'nin köpekliğini yapan haysiyetsiz gazeteciler yoğun tepki gösteriyorlar.

duygu sömürüsü yapıyorlar ve ülkenin demografisini, toplumsal düzenini korumak isteyen göçmen karşıtlarına tepki gösterip muhalefetin direncini kırıyorlar.

***

Madem işiniz habercilik değil, madem işiniz gücünüz propaganda yapmak, şerefinizi üç kuruşa satmak.

Madem ki dürüst kalem adamlığı yerine provokatörlüğü, etki ajanlığını tercih ediyorsunuz,

Öyleyse gazetecileri içeri atmakta da hiçbir sorun yok demektir.

Burada esas problem, birilerinin çıkarını korumak için aklı ve mantığı eğip büken okumuş eşeklerin yerine, işini ciddiyet ve saygıyla yapan namuslu gazetecilerin içeri atılmasıdır.

Bu insanlar dışındaki gazetecileri de
bu gibi ajanlık faaliyetlerine devam ettikleri takdirde içeri atmakta etik anlamda herhangi bir sakınca bulunmamaktadır.

Hapisten savunursunuz artık AB'nin çıkarlarını.

"eğer savaş hakikaten kirlenmeye başlamışsa, gazetecinin görevi bu kiri ortaya çıkarmaktır.
Bunun görülmesini istemeyenler gazetecileri kaçırmaya, öldürmeye başlarlar."
Mete Çubukçu.

UNESCO'ya göre Son 10 yılda cinayete kurban gidenlerin sayısı 827'dir.

http://www.gercekgundem.c...da-827-gazeteci-olduruldu

araştırmacı insan.

bir çok istihbaratçı gazeteci olarak çalışmaktadır.

Yıllarca hayalini kurduğum, istanbulun en iyi üniversitelerinden birinde (bkz: Marmara Üniversitesj) bitirdiğim ve şuan yapmadığım mesleğim. 2 yıl ücretsiz çalış diyor kitapsızlar. Gençlere kesinlikle tavsiye etmeyeceğim meslek.

makarios gibi olmalı. önce eylemi yap sonra ilk sen haber yap. büyük başarı.

" balık ancak suda yaşar, gazeteci çok partili demokraside..."

doğruya doğru diyebilen kişidir. insan da öyle olmalıdır. zaruri durumlar olmadığı sürece, doğruya doğru, yanlışa yanlış diyebilmeli...

(bkz: gazetecilerin servetleri)

yıllardır bu kadar zorlanmamıştır.

g : yeni gazete geldi.
bayan: adı ne?
g : nasıl okunuyodu?
...
şey amık.

daha demin yaşadım.

günümüzde çoğu şerefini kaybetmiş çıkar karşılığı birilerini linç etmek için birilerinin silahı olmuş meslek.

küçük bir anekdot Fenerbahçe Yöneticisi Murat özaydınlıdan;

--spoiler--
mahkemede bir spor muhabirine sordum; emenike'nin para sayma yalanini manset yapan,hergun tape tape diye yazan,tapelerin bir bolumunu alip,Baskan ve yoneticileri Sikeci yapan basin. şimdi soz savunmada onlarca mansetlik savunma var, nerdesiniz Goremiyorum, neden yazmıyorsunuz

spor muhabirinden gelen cevap: bu konu adliye muhabirlerinin isi onlarin yazmasi lazim...

28.03.2012
--spoiler--

Vay canina

toplumu bilgilendirme işini üstlenen meslektir. söz konusu bilgilendirme televizyonda dahi olsa gazetecilik terimi kullanılır çünkü haber yapmak bir olayı günlük konuşma diliyle anlatmak değildir*, bu konuda belirli yazım kuralları vardır.

(bkz: uğur mumcu)

tarafsız olmaları gerekir. kişisel görüşlerini kendilerine saklamalıdırlar.

toplumda medya tarafından isa'nın havarileri yahut 12 imam gibi bir konsepte oturtulan insanlardır. en mahremi sorar, en olmazı çeker, adamın asabını bozar, tekme tokat girişesin gelir, ama yooook, o gazeteci, ona herşey mübah.

gazeteci: ananız orospu muydu?
röportaj veren: senin ta ananı...
gazeteci: ama haber alma, vurmayın, ben gazeteciyim...

Gazete sevicilere verilen isim.
(bkz: oğlancı)
(bkz: sübyancı)
(bkz: ölü sevici)

eğrisi ile doğrusu ile toplumun ve demokrasinin vazgeçilmez aktörleri. yaşadığımız şu günlerdeki haleti ruhiyelerini ise sanırım en güzel ece temelkuran yansıtmış.

http://tinyurl.com/cc5tso

mesleğin bir onuru olduğu zamanlarda halkın menfaatini gözeten sorumluluk duygularıyla haber yapan, köşe yazan ve bunu meslek edinmiş kimselerin kendilerine verilen addı. şimdilerde sayıları çok azaldı.

(bkz: kamera)
(bkz: fotoğraf makinesi)
(bkz: mikrofon) ve

(bkz: gaz maskesi) ile (bkz: kask) görevini icra etmesi için gerekli olan malzemeleridir.

meslek bakımından ''havalı'', geçim ve çalışma olanakları bakımından zor bir iş.

her zaman her şeyi bilmesi beklenen acıdığım ama bir o kadar da gurur duyduğum meslek sahibi.herhangi bir konu tartışılırken asla kimilerinin dediği gibi "ya banane be kardeşim hiç ilgi alanıma girmiyo" diyemezsiniz.hayatınız ne bilginizin ve zihninizin hakettiği gibi villarda geçer ne de bir yere kapak atarsınız.düzensiz,uykusuz ve yorgun geceler sizi bekler.1 mayısta işçilerle beraber dayak yer,23 nisanda çocuklarla beraber eğlenir ,savaşlarda asker gibi savaşın ortasında bulunursunuz.yaptığınız çalışmaları gerçeğe uygun bir şekilde aktarmaya çalışırken kendinizi aşağıdakilerin kendini bulduğu yerde bulursunuz ,zira bir defa bulaşmış ve tadını almışsınızdır.

Türkiyede 1909 yılından bu yana öldürülen gazeteciler şöyledir:

Hasan Fehmi Bey/Serbesti (istanbul 6 Nisan 1909)
Ahmet Samim/Sada-yı Millet (istanbul 19 Temmuz 1910)
Zeki Bey/Şehrah (istanbul 10 Temmuz 1911)
Şair Hüseyin Kami/Alemdar (Konya 1912 veya 1914)
Hasan Tahsin/Hukuk-u Beşer (izmir 27 Temmuz 1919)
Silahçı Tahsin/Silah ve Bomba (istanbul 27 temmuz 1914)
iştirakçi Hilmi/iştirak,Medeniyet (istanbul 1922)
Ali Kemal/Peyam-ı Sabah (izmit 1922)
Hikmet Şevket (1930)
Sabahattin Ali/Marko Paşa (Edirne 1948)
Adem Yavuz/Anka Ajansı (Kıbrıs 27 Ağustos 1974)
Ali ihsan Özgür/Politika (istanbul 21 Kasım 1978)
Cengiz Polatkan/ Hafta Sonu (Ankara 1 Aralık 1978)
Abdi ipekçi/Milliyet (istanbul 1 Şubat 1979)
ilhan Darendelioğlu/Ortadoğu (istanbul 19 Kasım 1979)
ismail Gerçeksöz/Ortadoğu (istanbul 4 Nisan 1980)
Ümit Kaftancıoğlu/TRT (istanbul 11 Nisan 1980)
Muzaffer Fevzioğlu/Hizmet (Trabzon 15 Nisan 1980)
Recai Ünal/Demokrat (istanbul 22 Temmuz 1980)
Mevlüt Işıt/Türkiye (Ankara 1 Haziran 1988)
Seracettin Müftüoğlu/Hürriyet (Nusaybin 29 Haziran 1989)
Sami Başaran/Gazete (istanbul 7 Kasım 1989)
Kamil Başaran/Gazete (istanbul 7 Kasım 1989)
Çetin Emeç/Hürriyet (istanbul 7 Mart 1990)
Turan Dursun/ikibine Doğru veYüzyıl Derg. (istanbul 4 Eylül 1990)
Gündüz Etil (1991)
Mehmet Sait Erten/Azadi (Denk Diyarbakır 1992)
Halit Güngen/ikibine Doğru (Diyarbakır 18 Şubat 1992)
Cengiz Altun/Yeni Ülke (Batman 25 Şubat 1992)
izzet Kezer/Sabah (Cizre 23 Mart 1992)
Bülent Ülkü/Körfeze Bakış (Bursa 1 Nisan 1992)
Mecit Akgün/Yeni Ülke (Nusaybin 2 Haziran 1992)
Hafız Akdemir/Özgür Gündem (Diyarbakır 8 Haziran 1992)
Çetin Ababay/ Özgür Halk (Batman 29 Temmuz 1992)
Yahya Orhan/Özgür Gündem (Ceylanpınar 9 Ağustos 1992)
Hüseyin Deniz/Özgür Gündem (Ceylanpınar 9 Ağustos 1992)
Musa Anter/Özgür Gündem (Diyarbakır 20 Eylül 1992)
Yaşar Aktay/Serbest (Hani 9 Kasım 1992)
Hatip Kapçak/Serbest (Mazıdağı 18 Kasım 1992)
Namık Tarancı/Gerçek (Diyarbakır 20 Kasım 1992)
Uğur Mumcu/Cumhuriyet (Ankara 24 Ocak 1993)
Kemal Kılıç/Yeni Ülke (Şanlıurfa 18 şubat 1993)
Mehmet ihsan Karakuş (Silvan 13 Mart 1993)
Ercan Güre/ HHA (20 Mayıs 1993)
ihsan Uygur/Sabah (istanbul 6 Temmuz 1993)
Rıza Güneşer/Halkın Gücü (14 Temmuz 1993)
Ferhat Tepe/Özgür Gündem (Bitlis 28 Temmuz 1993)
Muzaffer Akkuş/Milliyet (20 Eylül 1993)
Nazım Babaoğlu/Gündem (12 Mart 1994)
Erol Akgün/Devrimci Çözüm (1994)
Onat Kutlar/Cumhuriyet (11 Şubat 1995)
Seyfettin Tepe/Yeni politika (28 Ağustos 1995)
Metin Göktepe/Evrensel (istanbul 8 Ocak 1996)
Kutlu Adalı /Yeni Düzen (Kıbrıs 8 Temmuz 1996)
Selahattin Turgay Daloğlu (istanbul 9 Eylül 1996)
Reşat Aydın/AA, TRT (20 Haziran 1997)
Ayşe Sağlam Derince (3 Eylül 1997)
Abdullah Doğan Candan Fm (Konya 13 Temmuz 1997)
Ünal Mesuloğlu/TRT (Manisa 8 Kasım 1997)
Mehmet Topaloğlu Kurtuluş (Adana 1998)
Ahmet Taner Kışlalı Cumhuriyet (Ankara 21 Ekim 1999)
............................(agos 2007)

yukarıdaki gazetecilerin kimi gericiler,gibi ilericiler(ittihat ve terakki) kimisi sağ veye sol teröristler tarafından öldürülmüştür.hepsine saygılarla.*

basinda wc,güvenlik,teknik alanları dışında görevli olan kişilerdir.

bir gazetede çalışabilmek, köşe sahibi olabilmek hatta ve hatta önemli görevler üstlenebilmek her yigidin harcı degildir. ancak buraya damatvari yahut akraba-dost torpili ile gelebilmek çok kolaydır. sadece gazete yönetiminin değişmesi bu durumu tersyuz eder.

türkiye`de boku çıkarılan meslek. henüz gazete okuma kültürü olmayan bir toplumda, sanki ülkenin kaderini belirliyormuşçasına yapılan haberlerde, köşe yazarı diye tabir edilen insanların kişisel hırs ve egolarının kurbanı olması, çıkarlarına ve gazetesinin patronuna yalakalık yapmak için iktidar ve muhalefet üstünden rant edilen bir meslek haline gelmiştir. olaylara asla halk gözünden tarafsız, dünya konjöktöründe değerlendirme yitisinden mahrum kişilerin doluşması kaygı verici.