bugün

filistin'de çocuk olunmaz, doğulmaz bile. ölmek icin sıradaki bilmem kacıncı kişisindir ancak.
kan ve gözyaşının hiç durmadığı bir coğrafyada yaşayan çocuktur. top oynayamaz, koşup gülemez, her yerde işgalci, katil israil askerleri ve çatışma. o cocuk sadece intikam hırsıyla büyüyecek.
ateşle dans etmek. acı ve gözyaşı denizinde yüzüp diken üzerinde güneşlenmek ve haykırışlarını su yüzeyine yazıp yüzlece, binlerce defa unutulmaktır. sevdiklerini bir bir yitirip, her gün elleri çaresizlik içinde göğsüne dayamaktır. havadaki barut ve nefret kokusunu oksijenden daha çok içine çekmektir.
filistinde çocuk olmak her gün ölmektir. bazı odakların iğrenç iştahları için aç ve arkasız, rezilce yaşamaktır.
gerçek silahlarla oyun oynamak ve anne babanın yanıbaşında ölmesini görmektir. bu çocuk büyüyünce ancak psikopat olur başka ne olabilir ki. filistin de yaşanan insanlık suçlarına kulak tıkayan sözde çağdaş dünyanın kendi çocukları okula giderken roket saldırısı ile ölüyor mu acaba ?
filistinde çocuklar hep çocuk kalsın çünkü büyüdüğünde şehit oluyor.
doğduğu günden başlayarak her saniye siyonist ordularının katliamlarında şehit olma ihtimaliyle yaşamaktır.
filistinde çocuk olmak heran ölme riski yüksek bir hayat yaşamaktır.
aciz olmaktır, mazlum olmaktır. tanklara karşı sapanlarla, taşlarla karışı koymaktır. babanın elleri kelepçelenmiş götürülürken, annene, ablana tecavüz edilirken hiçbir şey yapamamaktır filistinde çocuk olmak.

farklıdır filistinde çocuk olmak. ne annesi istediği oyuncağı almadı diye üzülen çocuk gibidir, ne de yaramazlık yaptı diye babası tarafından kulağı çekilen çocuk gibidir.

'babamın ellerini bağlayıp nereye götürüyorlardı anne?'
'anne, gece bom bom sesler geliyor, sonra birileri ağlıyor, korkuyorum anne'
'baba, hani camiye ayakkabıyla girilmezdi? bu adamlar niye giriyorlar baba?'

gibi cümleler kurmaktır filistinde çocuk olmak.

--spoiler--
israilli çocuk: babam dedi ki; siz araplar şeytansınız, teröristsiniz, hayvansınız!!
filistinli çocuk: babam bana hiç bir şey demedi, sizinkiler öldürmüş!!
--spoiler--
(bkz: filistin de cocuk olmak)
tanklara taş atmaktır çoğu zaman..
filistinde çocuk olamazsınız. Sadece tanklara karşı taşla sopayla savaş vermek için yetiştirilen bir çaylaksınızdır.

Çocuk denilen şey, bir çikolatayı dişleri çürüyeceği veya iştahı kapanacağı için yiyemeyendir.
her şeyi tek yönüyle bilen/idrak eden/bilmek isteyen/ÖĞRENMEK iÇiN ÇABA HARCAMAYAN insanlar tarafından ajite edilen çocukluktur. israil'de çocuk olmaktan hiç bir farkı yoktur. iki yakada da çocuklar burunlarında kan kokusuyla uyanırlar, büyüklerinin yaptıklarından dolayı.

gelen tanka taş atmak ise ayrı bir aptallıktır, saldırıyı meşrulaştıracak bir eylemdir. bunu farkedememektir filistinde çocuk olmak.
(bkz: filistin de cocuk olmak)
en öz ifadeyle tanklara taş atmaktır filistinde çocuk olmak
israil'de çocuk olmaktan farkı yoktur. Filistinde çocuk olmanın farkı çoktur ki ölümü daha az hakeden israilli çocuktur. Ne tanklara taş atar, ne askerleri peşine takıp pusuya düşürmeye çalışır. Aralarındaki en büyük fark ise birinin helikopter füzesiyle diğerinin intihar komandosu ile öldürülmesidir.
(bkz: dünyanın neresinde bir çocuk ölürse orası gazzedir)
(bkz: kabristanda umut dolu olmak)
gazze şeridi sokaklarında bir varilin dibinde, kendini sana siper eden babanın koynunda israil askerlerinin acımasızca sıktığı .223'lük mermilerle cennete doğru yol almaktır. sene 2000...
(bkz: muhammed al-dura)

muhtemelen hatırlamayanınız yoktur ama anıları bir tazeleyelim;
before:
http://www.theage.com.au/...za_wideweb__470x325,0.jpg

after:
görsel

(bkz: allah belanızı versin)
o çocuklar ki
o yağmur yürekli
bizden daha büyük
bizden daha yürekli

o çocuklar ki
dizleri kanamış
sıska bilekli
birbirine dayanmış
kol kola hepsi

o çocuklar ki
ellerinde taş
güneşe yoldaş
bir olmuş hepsi
hepsi arkadaş ...
siyonizmin nefretini iliklerinde hissetmektir.

ve onların canını yakan , onlara acıyan kitlelerin giydikleriyle ya da içtikleriyle bile siyonizmin para kaynaklarına sömürgeç olmasıdır..
tüm dünyaya meydan okumaktır.. öbür dünya diye bir yer varsa ordaki karşılaşmada tüm sesiz kalanların yüzüne tükürebilmektir sanırım benim yüzüm de dahil.
iyi kuş lastiği kullanmayı gerektirir.
intifada`da tas savurmak gibi bir göreve sahip olmak.
Oyuncağı kırıldı diye değil de, bacağına kurşun saplandı diye ağlamaktır.
Okuma yazma öğrenmeden, savaş denen çok ağır bir kelamın ne olduğunu öğrenmektir.
Kamyon ve taksiden önce, sokaklarda gezen tanklar görmektir.

aslen Çocuk olamamaktır...
dünya kamuoyunun vicdanının olmadığının resmi olan çocuklardır.