bugün

Özellikle sonbaharda hissedilen bir garip duygudur.
allahın cezası iş yüzünden haftada bir gün "yaşayabilen" insanoğlunun isteğidir.
sevgilisinden ayrılmıştır. onun için hiç bir şeyden zevk alamayacağı için evde depresyon halinde kalmak istemiştir.
(bkz: üşenmek)
pazartesi sendromunun belirtilerinden birisidir. sabahın köründe daha kargalar kahvaltısını yapmadan o ayazda işe veya okula gidenlerin her zaman yaşadığı durumdur.
bazen kedimle yer değiştirmeyi düşündüren eylem.
(bkz: pazar günü monologları)
evde pineklemek en sevdiğim olaylardan birisi . sabaha kadar oturacaksın o sessizlik artık içine işleyecek . sonra sabah olmasıyla birlikte artan seslerin eşliğinde pencereni kapatacaksın o soğuk yatağına dalacaksın ve yarın bir planın olmamasının verdiği mutlulukla huzurlu bir şekilde uyuya kalkacaksın . . . ahh çok özledim .
en güzelidir. film, müzik, kahve, kitap ve bütün gün tek başına olmak.
(bkz: vazgeçilemeyen tek şey yalnızlık)
dışarısı buzz gibi ve yağmurluysa bir fincan kahvede varsa evden çıkılmaz.
dışarıda buz gibi bir soğuk, yerde sonbahar yaprakları, havada hafif bir yağmur varken,
evde de sıcacık odan, televizyonun, sınırsız internetin, tüm abur cuburları içeren bir de buzdolabın varken,
kim ister ki dışarı çıkmayı?
ben. sonbaharı hiçbir şeye değişmem. bazen o ara sokaklarda boş boş dolaşasım gelir. zemin katlarındaki evlerinin penceresinden, dışarıdaki yağmuru izleyen beyaz saçlı buruşuk tenli ninelerin penceresine iki tıklatıp, "naber teyze?" diyesim gelir... olmayan sevgilimle, yağan yağmurun altında, ıslana ıslana, birbirimizin ellerimizi ısıta ısıta, kaçamak gülücüklerle gezesim gelir...
ve emin olun, bunların hiçbiri yazın yapılamaz. aynı duyguyu hissettiremez.
kız arkadaşı olmayan erkek örneğidir. Oluncada eve girmeyendir.
Özellikle soğuk havalarda , battaniye ile bütünleşerek ortamı sıcak kahve ile ısıtıp tam da mayıştığın anda hissettiğim şey .
evcimenliktir. iyi değildir.
Muhtemelen dışarısı çok soğuktur.
istanbulda gayet normaldir.
tercih meselesidir. dışarı çıkıp sinir olup sövmektense evde/yurtta oturmak daha mantıklıdır.
Her hafta sonu yaşadığım durumdur.
dışarısı soğuk olduğunda çok olan istektir.
cook yağmurlu zamanlarda olan durum.
bir anda içine yuvalandığım durumdur.
Şu sıralar bana çok olan isteksizlik.
hava kapalı olduğunda gelen his.
Bugün olan şeydir, bu soğukta evin sıcağını bırakıp rezil istanbul trafiğine çıkmak berbat bir duygu, şimdi evde otursaydım şöyle sıcak bir kahve, ses yok gürültü yok ne güzel olurdu.
o kadar çok şey istemiyorum ki evden çıkmak yalnızca teferruat.