damnation

opeth'in yavas ve sakin sarkilardan olusan albumu.* akerfeldt'in dahiligini konusturdugu,opeth'in en cok bilinen albumlerinden biridir*.brutal vokal,distortion falan icermez,kis aylarinin vazgecilmez albumudur.

1. windowpane
2. in my time of need
3. death whispered a lullaby
4. closure
5. hope leaves
6. to rid the disease
7. ending credits
8. weakness

porcupine tree ve steven wilson etkilerinin hissedildiği opeth albümüdür.

tamamı akustik şarkılardan oluşan opeth albümü.

geceleri mum ışığında herhengi bir ugraşı içerisindeyken dinlenecek 2003 çıkışlı bir opeth albümü. favori olarak gösterebileceğim şarkısı in my time of need.

bariz caz etkilerinin görüldüğü yegane album..**

Tanımam kendisini ama tesadüfen bir entry'sini okuduğumda neşemi yerine getiren (bkz: #2404963) dördüncü nesil yazar.

4. nesil yazardır. görünüşe bakılırsa sözlüğe girmemektedir ama girse iyi entryler yazabilirdi.

ps3, xbox 360 ve pc için çıkmış bir oyundur. HD Gameplay videosu için:
http://www.youtube.com/watch?v=ZsjmCybDXxY

içinde çok ama çok derin anlamlar barındıran bir albüm olmasına rağmen, "damnation opethçisi kız" kavramını ortaya çıkardığı için bir türlü gerektiği değeri veremediğim albüm.

öncelikle müzikalite olarak tartışılamaz bir başarı bu albüm. şarkı sözleri hakeza. ancak opeth'in yükseliş ve türkiye çapındaki popülarite döneminde çıkmış olması en büyük suçu diyebiliriz. zira ergen kızlarımız albüme abanmış, öve öve bokunu çıkarmıştır bu güzide albümün. "damnation çok iyi yaaaaaaa" diye kestirip atılacak kadar basit bir albüm değildir. 70'lerden, blues'dan, jazz'dan, heavy metal'den, iskandinavya'dan aldıkları göz önünde bulundurulmalı, derinliği hissedile hissedile dinlenmelidir.

opeth' in bundan sonra yapacağı albümlerin benzeyeceği düşünülen albümdür. bir hope leaves , bir windowpane , bir in my time of need tadında şarkılar yapacaklarsa eğer, benzemelidir de.

opeth'in 2003 yılında piyasaya sürülen albümü. brutal vokal'in kullanılmamış olması tam isabet.
zaten bu kadar yumuşak bi ses tonuna sahip bi adamın brutal vokal kullanması ironik.
metalden ziyade progressive rock havası var.
nedense konser kayıtları cd ye nazaran çok daha etkileyici ve hüzünlü geliyor.

dinlediğim ilk opeth şarkısını barındıran albüm aynı zamanda
(bkz: hope leaves).

dünyanın en duygulu arpejlerini barındıran albümdür.

Yarmis bitirmis insanin duygularini yok etmis guclu bir zehir evet.