cemal luk

ibni battuta seyahatnamesinde adı geçen "eşkıya". Halktan gasp ettiği mallarla zaviye açıp oradan gelen geçenlere yemek yedirirmiş.
bir de duası varmış bu eşkıyanın: yoksulun hakkı olan zekatı vermeyenlere musallat olayım diye Allah'a yalvarırmış.
sonra eşkıyalığı bırakıp kendini ibadete vermiş, ölünceye kadar zahitçe yaşamış.